Ram Horna
Tjeu
do 27-5-2010 10:16
gezien: talkshow Ram Horna
Alweer
een nieuwe loot aan de Rotterdamse praatboom: dit keer talkshow Ram Horna. In
een schitterend zaaltje (het dakpaviljoen van Engels) met naarmate het later
wordt een mooi zicht op de metropool bij nacht. Een uitstekend decor voor een
praatprogramma over de stad. Een eenvoudige formule, praatje en een plaatje,
deze eerste keer een zangeres met gierende uithalen over een liefde waarover
zij verder niet wenste te discussiëren (“ik praat niet over mijn werk”)
Drie
onderwerpen voor twee uur blijkt lang; de gesprekken waren wat aan de
langdradige kant, maar dat kan ook liggen aan de gespreksleider Ram “Hans
Sibarani” Horna die een wat sombere, van elke humor gespeende interviewstijl
heeft. Zijn tafelheer en tafeldame die voor de broodnodige afwisseling zou
kunnen zorgen kwamen er nog nauwelijks aan te pas, dat moet de volgende keer
wat beter afgestemd worden. Zeker als ook plaatselijke politici aanschuiven en
de vragen wat scherper worden kan deze formule best wat gaan worden. Maar dan
moet het vettiger en rommeliger, Rotterdamser. Misschien eens bij Nico
Haasbroek te rade gaan.
Tjeu
Ram Horna
24-2-2011
gezien:
Club Ram Horna
Terwijl
de elite zich ophoopte bij Drella zat ik tussen het gewone volk bij club Ram
Horna enkele honderden meters verder bij Engels. Tot mijn grote genoegen kan ik
vaststellen dat Hans Siberani met zijn club helemaal “los” is en de formule
heeft gevonden waarmee hij jaren toe kan. Voor een prettig gevulde zaal
(terwijl het hondenweer was en het normaliter nog drukker geweest zou zijn)
ontrolde zich een op een ontspannen manier een leuke, afwisselende avond met
praatjes en plaatjes bij diegenen die waren aangemeld voor de top 10 van de
eerste tien jaar van de 21ste eeuw. Gelukkig nu eens geen Fortuyn en
Koolhaas maar gewone Rotterdammers als een jongen die kampioen karate is, een
ondernemer uit de creative cube (ik ben vergeten namen te noteren) die op zijn
16e van school geschopt werd en sindsdien in de internetbranche
miljonair is geworden, galleriehouder Bob Smit, nog steeds studerende op de
WdK, maar vanwege belangstelling voor het verhaal achter de kunstenaar en zijn
werk nu alvast maar op drie plaatsten tegelijk actief als gallerist. Een leuk
telefonisch interview met schrijfster Fleur van der Laan, in het dagelijks
leven monteur op de wilde vaart als enige vrouw tussen tientallen mannen, per
jaar 8 maanden van huis. Ik heb haar boek “zwarte zee” meteen gekocht bij het
immer aanwezige Balustrade. En heel leuk vond ik het natuurlijk dat de door
mijzelf voorgestelde Jonas Staal ten langen leste ook bij de top tien was
gevoegd. Mocht ik zelf vanuit het publiek nog even toelichten. Staal was niet
op komen dagen omdat hem “de context van het geheel niet duidelijk was”. Dat is
een gepaste reactie van een kunstenaar die de context zo nadrukkelijk in zijn
werk laat doorklinken. Je moet wel weten waar en voor wie je iets doet
nietwaar.
Neelie
Smit Kroes was de politicus van de afgelopen 10 jaar. Ook geen gekke keus.
In
het format worden de onderwerpen inmiddels mooi verdeeld over Hans en zijn twee
side kicks, zodat het de hele avond prettig afwisselend en amusant blijft. En
avond die van acht tot kwart voor elf duurt, niet verveelt en waarna het
publiek nog blijft hangen, heeft de juiste toon gevonden.
Tjeu
Ram
Horna
28-4-2022
gezien: Ram Horna
De presentatie van een
nieuwe dichtbundel van Hester Knibbe bij de Arbeiderspers zorgde dit keer voor
een behoorlijk volle zaal bij de talkshow van Ram Horna, die volgende maand
alweer het eerste jaar vol maakt aldus presenator Hans Sibarani. Hans had deze
keer de presentatie weer helemaal voor eigen rekening genomen, niet zo’n
gelukkige keuze. Hans blijft languit over de tafel blijft liggen tijdens het
ondervragen van zijn gasten, blijft wat hangen in zweverige maar half
aangezette gedachtenspinsels en bljjft er uit zien als een dakloze (wel erg
Rotterdams natuurlijk).. Wie gaat deze verder toch wel inventieve en creatieve
geest nu eens een beetje stroomlijnen, jij Marc?
Enfin, Hester Knibbe dus.
Geen dichter die haar eigen, alom hoog geprezen en niet voor niets door de
Arbeiderspers uitgegeven dichtbundels zelf moet toelichten. Want buiten haar
gedichten blijkt Hester geen begenadigd spreker. Vooraf was overeengekomen dat
over haar gedichten zelf verder geen tekst en uitleg meer gegeven zou worden.
Dat schiet lekker op. Hans had zich vrijwillige in het pak laten naaien. Niet
raar dat er dan vrij abstact gesproken gaat worden over “het leven in
existentiële zin”,. Gaap, ik verlangde naar Real Madrid – Barcelona dat ik
verdomme speciaal hiervoor had laten schieten.
Na de pauze een wél leuk
gesprek met de altijd wakkere Gerrit Timmers. Heel duidelijk werd hoe dun de
argumentatie is waarop keuzes voor opera’s worden gemaakt bij het OT (Deze
opera was nog door niemand geclaimd; deze opera was ons toevallig al lang
geleden door die en die aangeboden, etc). De geluidsfragmenten die getoond en
ten gehore gebracht werden waren dermate erbarmelijk van kwaliteit dat het
makkelijk scoren was met de mededeling dat het bij “ons” beter zal klinken.
Om half elf (!) begon
Hans nog eens doodgemoedereerd aan de ondervraging van Jacques Tange, in 2005
uitgeroepen tot schilder van het Jaar een schilder van in klare lijnen gegoten,
werk dat mij eerlijk gezegd sterk doen denken aan illustraties van kinderboeken
maar ook wel past in de traditie van Chabot; echt Rotterdams dus.
Om elf uur kregen we van
Hans vrijaf, niet nadat Sytske Sötemann van boekwinkeltje Balustrade de bundel
van Hester had uitgeroepen tot boek van de maand. Al met al toch wel een leuke
avond, maar kan het een tandje minder, Hans?
Tjeu
Ram Horna
1-12-2011
gezien: Ram Horna
Weer gezellig druk
gisteravond bij het literaire praatcafé in Engels, Ram Horna van Hans Sibirani.
Een bonte verzameling van boekbesprekingen met opvallend veel aandacht voor
dames van lichte zeden. Zo kwam uitvoerig de onlangs overleden Surinaamse
schrijver Clark Accord aan de orde die bekend werd met zijn boek over de
Koningin van Paramaribo, handelend over de beroemdste hoer van Suriname, de
“schaamteloze en welbespraakte Maxi Linder”. Dan was er uitgebreid aandacht
voor het boek van Casper Postmaa met onder andere een verhaal over de moord op
Blonde Dolly, een beroemde hoer uit Den Haag, die zowel klanten had in de
Schildersbuurt als in de “betere kringen”. Oud-journalist Postmaa had als
eerste toegang tot de omvangrijke dossiers van deze zaak die in de jaren zestig
de gemoederen hevig bezig hield. Zaten er hogere machten achter de moord op
deze publieke dame? Indertijd (dat ik kan mij nog wel herinneren, ik wordt
oud!) werden de namen genoemd van Luns en minister president Marijnen).
Allemaal onzin volgens Postmaa. Marijnissen was in de tijd van de moord nog een
onbekende ambtenaar en Luns werd alleen genoemd omdat íe zo bekend was. Maar
wat wel uit de dossiers blijkt is dat de eerbiedwaardige burgemeester Oud van
Rotterdam tot de vaste klantenkring van Blonde Dolly en Zwarte Molly (mevrouw
had meerdere schuilnamen) behoorde. Opvallend dat dit gegeven, dat door Postmaa
onder andere aan RTV Rijnmond was doorgespeeld nog niet doorgebriefd was. Het
is en blijft blijkbaar een goede gewoonte in Nederland om de seksuele escapades
van politici niet aan de hoogste boom te hangen. En dan was er aandacht voor
het boek van Claus Oordt over de meisjes van Jamin. Waaruit bleek hoe ook in
een arbeiderwijk als Crooswijk nog standsverschillen bestonden. De moeder van
de schrjiver had tot haar 95ste voor haar zoon verborgen gehouden
dat ze bij Jamin had gewerkt. Dat werkten alleen meisjes van lage komaf per
slot van rekening. Een mooi inkijkje in Rotterdamse verhoudingen. En enkele
fraaie beelden van de documentaire film die tegelijkertijd is gemaakt door
Ferri Ronteltap. De volgende keer graag ook weer eens wat aandacht voor de
uitgeverij Douane die op dit moment toch enkele hele fraaie boeken uitbrengt
(“Boek Foutu” van Manuel Kneepkens, een zeer fraaie dichtbundel van Lodewijk
Ouwens en een herziene biografie over Lodewijk Pincoffs van Bram Oosterwijk).
Maar ja, met Douane blijkt Ram Horna een beetje overhoop te liggen, dus het zal
mij benieuwen of we die de komende maanden weer eens ten tonele zien
verschijnen.
Tjeu
Geen opmerkingen:
Een reactie posten