Gergiev Festival

do 13-9-2012 11:36

Al twee keer presenteerde het Gergiev festival in de Laurenskerk een perfecte avond. En die werd deze derde keer nog overtroffen. Een Belgisch strijkersgezelschap (met luit) onder de merkwaardige naam Public Transports concerteerde met een kwartet prachtige stemmen die alle registers bestreken. Centraal stond Psalm 107, een werk van Henry Purcell. Daarin schijnt sprake te zijn van een schipbreuk dus de verbinding met het thema “ water”  was weer gelegd.

Dan weer breekbaar en klagelijk, dan weer smachtend en jubelend klonken de hymnen van Purcell, extra goed tot hun recht komend in de galmende akoestiek van het smalle gedeelte achteraan van de Laurenskerk. Hemelse klanken; iets anders dan dit cliche kan ik er niet voor bedenken. Maar dan heb ik het nog niet gehad over het hoogtepunt van de avond; een improvisatie van een klein kwartier op het magnifieke grote orgel van de Laurenskerk door Hayo Boerema. “ Nou de kerk staat er toch nog”  zei directeur Frank Migchielsen van de Laurenskerk achteraf gekscherend tegen me. De dreunende bastonen uit de grote orgelpijpen die de kerk kwamen binnenrollen brachten het stucwerk inderdaad aan het twijfelen: blijven we zitten of vallen we met zijn allen omlaag? Zulke klanken uit een orgel heb ik nog nooit gehoord. Diegenen die kicken op electronica in de hedendaagse muziek moeten na het aanhoren van wat je uit een orgel allemaal te voorschijn kunt toveren toch tot de conclusie komen dat digitaal geproduceerde klanken toch maar armoede is vergeleken met deze giga analoge geweld.. En hoe geraffineerd wist Boerema de kerk als klankkast te gebruiken door ritmisch de echo mee te laten spelen in zijn werk. Bach, Jimmy Smith en Emerson, Lake en Palmer bij elkaar; alles nam hij mee in zijn versie van psalm 107 van Purcell dat van het bedaagde publiek desondanks een stormachtig applaus en zelfs een enkele juichkreet verwierf. Degenen die thuis waren gebleven voor de verkiezingsavond hadden groot ongelijk. De hele uitzending is te herbeluisteren op

http://radio.omroep.nl/u/186578/?silverlight. (er gaat wel een drie kwartier radio uitzending aan vooraf) Aanbevolen! (op de geluidsband begint het de orgelimprovisatie op 1 uur 50 minuten precies.; wel afdraaien op een stereoinstallatie wijd open met woofer!!) Vergeet dan ook de slothymne van Purcell te beluisteren. Ook zeer de moeite waard.

Tjeu

Gergiev Festival

14-9-2011

gezien: Sea Orpheus in Laurenskerk in het kader van Gergiev Festival

Dat prachtige orgel in de met kaarsenluchters stemmig verlichte Laurenskerk vermengd met de klanken van het Rotterdams Philharmonisch, althans een deel daarvan; het kan bijna niet mooier. Dat vond ik vorig jaar al maar deze keer was het weer even luisterrijk. De wereldpremière van “Sea Orpheus” van Maxwell Davies werd door het strijkersensemble staande uitgevoerd, waarmee de dynamiek van dat stuk (de zee in zijn wilde en rustige gedaante) extra werd benadrukt. Niet in de laatste plaats door de expressieve speelstijl van violiste en concertmeester Antje Weithaas die zowel met de strijkstok als met haar lichaamstaal het ensemble ernorm opjoeg. De compositie Sea Eagle van dezelfde componist met een merkwaardige gecombineerde solorol voor fagot en trompet toverde de kerk om in een reusachtig fjord waarboven de adelaar op de thermiek majeastueus heen en weer zeilde. Ik zat met mijn ogen dicht weer helemaal in Canada.

Het orgelconcert van Poulenc deed orgel en orkest naadloos op elkaar aansluiten. Bepaald niet gemakkelijk, die communicatie tussen de onzichtbare orgelspeler boven en het orkest beneden dat behendig en speels rondom de indringende orgeltonen bleef cirkelen. Doe mij nog maar een paar van dit soort concerten!

Tjeu