Twee totaal verschillende muzikale ervaringen deze week. In de St. Laurenskerk presenteerde de Doelen het Silbersee ensemble met een theatrale opvoering van het stuk "zwavelstokmeisje passie"( Match Girl Passion", gecomponeerd door David Lang). Het betreft het beroemde sprookje van Hans Christian Andersen over het meisje dat, al zwavelstokjes afstekend, op Oudejaarsavond met een glimlach op het gelaat sterft als zij bij het afsteken van het laatste zwalvelstokje in verwarde toestand haar grootmoeder ziet. Het waarom van een theatrale opvoering ontging mij volledig. Van zangers kan niet vragen ook nog eens danser of acteur te zijn. Dat was goed merkbaar, houterig brachten de vier zangers volkomen overbodige figuren rondom het meisje in beeld. Het meisje zelf zingt in het verhaal niet eens en had dus net zo goed imaginair kunnen blijven. De volgens de inleider wereldberoemde compositie van David Lang kon me ook niet boeien; langdradige gezongen minimal musicfragmenten zonder enige spanningsboog. De hele sessie was voor een mij een 'much ado about nothing' maar kreeg in de Volskrant twee dagen later evenzogoed 4 sterren! Wat mij betreft golden die wel de twee pianostukken aan het slot, eveneens van David Lang, "Memory Pieces" en het inleidende 'catchy' stuk van Anthony Fiumara "In paradise" dat bij deze gelegenheid wél gezongen werd door het meisje en ondersteund werd door een modern electronisch muziekfragment met een dynamische ritme eronder..Volgende keer gewoon weer in de concertzaal en dan concertant.
Vanavond naar het concert met gitarist Reinier Baas die te gast was bij het Rotterdam Jazz Orchestra. Reinier Baas vult een leemte in het Hollandse jazzgitaarfirmament. Naast Jesse van Ruller en Anton Goudsmit is er nu eindelijk weer een gitarist met persoonlijkheid, die niet alleen soleert maar ook composities voor zijn rekening neemt. En vanavond dus ook nog eens alle arrangementen voor de acht blazers en ritmesectie. Geen geringe klus, erkent de op dit punt nog 'beginneling, Reinier in een interview op de site van Jazz International. Die arrangementen klonken af en toe vet gaaf. We hebben er dus een veelzijdige gitarist bij van wie we nog heel veel gaan horen. Kon ik me bij de zwavelstokjes nauwelijks warmen, bij het koper en hout met de snaren van Baas was het lekker dampend heet.
