Van de ene bonbondoos naar de andere

 Woensdag 7,Donderdag 8 en vrijdag 9 juli

Nog 3 dagen.te.gaan en ik kom aan bij  vrienden: Pierre en Marjan in Rilland, het eindpunt, want daar haalt H. me op met.de.auto. België doe ik via de fiets knooppunten: op een app plak ik alle knooppunten tussen Voerendaal en Rilland aan elkaar en zorg dat.ik ook via Breda rij, waar ik de dondersagnacht bij mijn broer.Huub doorbreng. De woensdagnacht sliep ik bij mijn nichtje Hanneke en haar man Roger in hun tijdelijk gehuurde Limburgse boerderij, in afwachting van een nieuw te bouwen huis.  In de lauwe avondlucht neppen we onder enkele biertjes heel wat weg. Op deze.manier hoef ik nog maar een keer te camperen;  op een camping in Balen in Houthalen, waar alles via zonnepanelen werkt en je minuten onder de douche worden geregistreerd via een kaart die aanhoudend gescand wordt. Omdat.ik vergeet tijdens het tandenpoetsen en omkleden mijn kaart uit de scanner te halen kost een douchebeurt mij nu 6.euro vijftig, de.duurste.douchebeurt ooit. De route gaat louter door bossen en via buitenwijken waar de meeste.spuuglelijke bungalows staan

 De een doet denken aan een middeleeuws kasteeltje, gezien door de.ogen van een 7-jarige, de andere.als.een mislukte taart uit Heel Vlaanderen Bakt. Hoe is het toch mogelijk dat zulke.misbaksels, waar.duIdelijk geen of.een hele.slechte architecten aan te pas zijn gekomen, alleen in Vlaanderen voorkomen?? Geld voor enorme dozen is er blijkbaar genoeg, maar smaak ontbreekt werkelijk totaal.

Op.vrijdagavomd.precies.om zes uur sta ik voo de.deur van Pierre en Marjan  Het zit er weer.op. 1250.km.op.de.teller.

En toen was da de Bahnhof

 Dinsdag 6 juli

Tussen de regenbuien door pak ik in Marburg mijn tent in. Alles toch zijknat natuurlijk
Omdat het alsmaar blijft regenen bezoek de Elisabethkerk een van de eerste Lutheraanse kerken in Duitsland, met orgel nu eens vooraan in de.kerk in plaats van zoals gewoonlijk boven de in en uitgang.
Chagrijnig begeef ik me daarna  toch maar  op pad in de alsmaar neerplenzende regen. Na 10 minuten zit ik alweer binnen bij een Konditorei en zie op.Google Maps dat ik op de Bahnhofstrasse.zit. Dat.is een omen, besluit ik en rij naar de Bahnhof. Daar.boek ik een treinreis naar Düsseldorf.
Noem het een capitulatie, beschouw het als een wijs besluit ( zeg ik tegen mezelf).

Van de ene regenbui naar de andere

 Maandag 5 juli

Hoewel het er ronduit somber uitziet vertrek ik toch
Dat zal ik weten, nog geen 10 minuten later zit ik in een stortbui
Na een kwartier vlucht ik druipnat in een overdekte plek waar een bakje met kussentjes en geraniums buiten al voor me klaar staan. Daar zit ik in alle klamheid een uurtje, gelukkig is er mijn tablet met De Rat van Amsterdam, een verhaal dat merkwaardig heen en weer zwenkt tussen melancholie en kolderieke slapstick. Dat laatste moet niet de overhand nemen vind ik want doet afbreuk aan het eerste. Ook  zit er wel erg veel overdreven sex in ( de hoofdpersoon blijkt een enorme pik te hebben en alle vrouwen zijn botergeil). Maar verder zeer.meeslepend geschreven.
De rest van de dag blijft het bewolkt maar dat weertype ligt me eigenlijk het beste. Zonder al te veel moeite rijd ik 110 km onder de wielen door en eindig wederom in een hoosbui, in Marburg. Nat.begonnen en nat geeindigd. Tussenin eindeloos lange slingerende vml. treinsporen. Heerlijk rijden.

Een onverwachte rustdag

 Zondag 4 juli

Het is zondag, de zon schijnt en de vogels fluiten. Ik wil op mijn fiets springen om de wereld te berijden,.dan blijkt mijn voorband lek..Dat wordt weer ploeteren. Mijn voorwiel blijkt net zo muurvast te zitten als mijn achterwiel. Mijn bij Hornbach aangeschafte imbussleutel blijkt nutteloos. Dat.wordt.weer bandjeplakken. Dit keer.gaat.het.mis. Al na vijf minuten na vertrek vind ik mijn voorband verdacht slap, terug naar de camping dus. Daar besluit ik rigoureus om er een rustdag van te maken en de meurende zak kleren in de wasmachine te kieperen. Na twee uur heb ik weer een tas vol naar viooltjes ruikende kleren en is mijn band nu voor de tweede keer, nu goed geplakt. Als het dan ook nog eens vanaf drie uur gaat regenen blijkt het een wijs besluit te zijn geweest deze dag te relaxen. En zo lees ik ook weer eens een hoop pagina's weg in het fantastische: ' De Rat van Amsterdam', van Peter Waterdrinker.

De grijsaard en de jonge deerne

 Zaterdag 3 juli

De dag begint warm, al na vijf kilometer vraag ik me af of ik nou liever in de volle zon of met bewolkt weer rij. Ik kom toch uit bij het tweede, ook al oogt de wereld dan minder uitbundig. Ik rij vanuit Heringen ( met een r ipv 2) naar Bad Hersfeld over de grote weg, de D,4.route heb ik verlaten om een camping te scoren. Het verkeer raast langs me heen máar ik breng het er weer heelhuids van af. In Bad Hersfeld klim ik weer in de route die door een wijds vlak veld gaat, aan beide zijde rijzen heuvelruggen omhoog, het lijkt dat hier ooit een brede ijsmassa doorheen werd geduwd. Aan het eind van het dal buigt de weg naar het zuiden en kom ik langs de rivier de Fulda te rijden. Dat moet fout zijn want die rivier stroomt naar Fulda waar.ik dagen verleden vertrokken ben. Ik moet inderdaad weer een kilometer of 5.terug. Aldaar tref ik op een bankje een jonge vrouw die een boek zit te lezen. Het blijkt geen literatuur maar een reisgids naar Santiago de Compostela. Tja, makkelijker kun je me niet op mijn praatatoel krijgen. En zo oreert in een zonovergoten landschap een grijsaard honderduit tegen een lerares geschiedenis en Duits die over een maand in 6 weken via de noord Spaanse kust van Biarritz naar.S. hoopt te lopen. 

Na al dat fout rijden gaan de laatste kilometers in de hitte langzaam. Ik ben blij rond half vijf een camping gevonden te hebben. Twee halve liters bier sla ik zo.achterover

It' s just a perfect day

 Vrijdag 2 juli 

Als de regen in de ochtend in Fulda stopt, is dat het einde van de slecht weer periode. Om 10.00 uur spring ik op de fiets en rij prompt de.verkeerde kant op. Ik volg de Bahnweg naar het zuiden in plaats van het noorden. Dat krijg je met bewolkt weer, geen zon om je op te oriënteren ik had ook eens naar.mij GPS kunnen kijken. Die wijst consequent naar het zuiden ipv het noorden. 12 km voor niks gereden, dus 24 heen en terug. Ik pak wederom een verkeerde route waardoor ik nu in een wijde boog noord oost rondom Fulda heen trek. Achteraf een gelukkige keuze want ik rijd door een prachtig landschap op een vml. spoorbaan. In het begin veel klimmen maar daarna een afdaling die 50 kilometer duurt! Nog nooit eerder meegemaakt. Daardoor heb ik na ruim 100 km nog steeds 50% stroom in mijn accu ik vind een camping precies op de vml grens met oost.duitsland. het stadje Heringen ligt in west, de.camping in de vml.DDR.de.grens.kan ik goed zien.oude straten gaan ineens over i n.gloednieuwe.wegen met.nieuwe huizen er langs. Hier heeft duidelijk een grote schoonmaak plaats gevonden. Hoewel, aan de.wesrkant.toornen hoog boven het stadje spierwitte bergen uit; de overblijfsels van de kalimijnen hier, grondstofleveranlciers en omgevingvervuilers.

Bijna mot.met.de.Taliban

 Donderdag 1 juli

Twee dagen zonder.pech.en incidenten, hoe.is het mogelijk! Na mijn nachtelijk verblijf in de.wei komt.de eigenaar van het.prachrige oude vakwerkhuis vragen of ik een bakkie koffie wil. Maar wat.graag! We kletsen wat over het weer, de Duitse burokratie die ervoor zorgt dat men met vaccineren Diitsland achter Nederland aan komt enz enz. De.tocht naar Fulda gaat over stille maar mooie en voor de verandering kwalitatief goede wegen..wel blijft het alsmaar.regenen. In Fulda.ga.ik meteen op zoek naar het stadslot.waar.onze.koning Willem I voor hij onze eerst koning werd resideerde. Napoleon had aan zijn vader.,stadhouder Willem V Nederland ontfutselt en in ruil.daarvoor had hij een paar Duitse kerkstaatjes terug gekregen, waaronder Fulda. Hij deed de handel.al.snel.over aan zijn zoon Willem Frederik, onze later koning Willem I. Willem.leerde.hier het vak van regeren en deed dat.lang niet.slechtHij bouwde er een ziekenhuis en een woonwijk, stichtte een bloeiende wijnhandel.en.zorgde.goed voor de armen. Voor zichzelf liet hij naast het kasteel een enorme tuin aanleggen in Engelse landschapsstijl, die tuin ligt er.nog want ik heb er zelf in rondgewandeld. Ik wil wat.fotos maken van een Afghaans bruidspaar maar.de.dfotograaf.eist.op hoge toon dat.ik.die.fotos.weer wis. Dreigend komt hij naast me.staan of ik het daadwerkelijk wel doe. Omdat met de Taliban niet valt te spotten doe ik het maar braaf.

Als de nood het hoogst is....

 Woensdag 30 juni ( de voorafgaande data klopten weer niet precies, geloof ik)

De.Radbahnweg.ia een voortdurend gepuzzel met bordjes. meerdere routes lopen samen of kruisen elkaar. Regelmatig blijk ik fout te zitten Nee.dan toch maar.liever een vooraf gedownloade track op mijn GPS. Maar vooralsnog dus voortduren naar bordjes speuren

 Het landschap wordt groener, stiller en heuvelachtiger. Op een gegeven moment sta ik na een bospad voor een viaduct van de ene tot de andere kant gevuld met.water

 Ik zal er doorheen moeten een alternatief is er niet. Op goed geluk.spring ik .op.mij fiets en rijdt ik de.plas in..midden onder het.viaduct rij ik er tot mijn knieën doorheen. Ik.moet.afatappen en met.water.tot.over mijn korte broekspijpen naar de.andere.kant.waden..een van mijn fietstassen drijft weg.en kan ik nog net pakken. Aan de andere kant gekomen  weigert mijn dienstfiets alle diensten. Het eletrieke systeem heeft er de brui aan gegeven. Terwijl ik mijn batterij probeer af te drogen komt een man met een hondje er belangstellend bij staan..misschien kan een garage in het.dorp verderop helpen de boel droog te.spuiten. Op een terrasje in het dorp bel ik met de fietsenwinkel in MIddelburg. Die stellen vast dit ik me bij aanschaf verzekerd heb van repatriëring. Dat.ia.al een hele geruststelling. Een garage is zo gevonden alwaar men met.perslucjtt mijn fiets te lijf gaat. Dat helpt enigszins. De motor valt in het begin nog wel regelmatig uit maar.op.een.gegeven.moment is het toch bingo en rijdt het.ros.weer.als vanouds

Ik zit nu in een zo verlaten gebied dat een camping nergens te vinden is..gelukkig zie ik in een dorp een Gasthaus. Helaas vol! Mag ik dan niet naast het huis mijn tentje opzetten en snachts mijn accu opladen? Dat mag, toch weer.gered!

Hoosbuien voor de veranderingg

 Dinsdag 29 juni (vervolg). Ik rij Frankfurt rond om tubes te kopen en bij een gigantische Hornbach de juist inbussleutel voor het achterwiel te scoren. Vervolgens rol ik de stad uit op weg naar Hannau alwaar ik op een wat gangbaarder alternatief voor de zware Limes route, de Radbahnweg Hessen terecht kan komen. In Hannau aangekomen vlucht ik vlak bij de camping een restaurant binnen. Het wordt pikkedonker, begint te waaien en te bliksemen.ik bezie het tafereel lekker droog vanachter een Duits biertje. De volgende zag zie ik overal takken op de weg Ergens moet ik zelfs over een omgevallen boom klauteren. Maar.deze.hoosbuien zullen nog een onverwachte ander gevolg hebben.