Als de nood het hoogst is....

 Woensdag 30 juni ( de voorafgaande data klopten weer niet precies, geloof ik)

De.Radbahnweg.ia een voortdurend gepuzzel met bordjes. meerdere routes lopen samen of kruisen elkaar. Regelmatig blijk ik fout te zitten Nee.dan toch maar.liever een vooraf gedownloade track op mijn GPS. Maar vooralsnog dus voortduren naar bordjes speuren

 Het landschap wordt groener, stiller en heuvelachtiger. Op een gegeven moment sta ik na een bospad voor een viaduct van de ene tot de andere kant gevuld met.water

 Ik zal er doorheen moeten een alternatief is er niet. Op goed geluk.spring ik .op.mij fiets en rijdt ik de.plas in..midden onder het.viaduct rij ik er tot mijn knieën doorheen. Ik.moet.afatappen en met.water.tot.over mijn korte broekspijpen naar de.andere.kant.waden..een van mijn fietstassen drijft weg.en kan ik nog net pakken. Aan de andere kant gekomen  weigert mijn dienstfiets alle diensten. Het eletrieke systeem heeft er de brui aan gegeven. Terwijl ik mijn batterij probeer af te drogen komt een man met een hondje er belangstellend bij staan..misschien kan een garage in het.dorp verderop helpen de boel droog te.spuiten. Op een terrasje in het dorp bel ik met de fietsenwinkel in MIddelburg. Die stellen vast dit ik me bij aanschaf verzekerd heb van repatriëring. Dat.ia.al een hele geruststelling. Een garage is zo gevonden alwaar men met.perslucjtt mijn fiets te lijf gaat. Dat helpt enigszins. De motor valt in het begin nog wel regelmatig uit maar.op.een.gegeven.moment is het toch bingo en rijdt het.ros.weer.als vanouds

Ik zit nu in een zo verlaten gebied dat een camping nergens te vinden is..gelukkig zie ik in een dorp een Gasthaus. Helaas vol! Mag ik dan niet naast het huis mijn tentje opzetten en snachts mijn accu opladen? Dat mag, toch weer.gered!