Totaal aantal pageviews

zaterdag 1 oktober 2016

Van Gutmensch tot Seattle Bomber

Vrijdag 31 september: Tacoma – Seattle Airport
Als we wakker worden in het state parc onder Tacoma, waar het ’ s nachts aardedonker was en muisstil (op het merkwaardige geluid van een bijzondere vogel na, die midden in de nacht een klaglijk lied aanheft), zien we pas wat een prachtig bos we ons bevonden; wederom enorm zware bomen idyllisch gegroepeerd rond een open plek die we in het donker niet hebben opgemerkt. Wij stonden een beetje achteraf en dachten dat we zowat de enigen waren;
nu blijkt dat er heel wat mensen de nacht daar hebben doorgebracht, waaronder deze in hun prachtige Airstream. Als we ooit nog eens een tocht in een caravan mogen maken, dan een in zo een!!
We zitten snel in Seattle, waar we ons als Gutmenschen zullen manifesteren door onze gehele kampeeruitrusting te schenken aan een liefdadigheidsinstelling. Waar vind je die in Seattle? H. besluit het aan de juffrouw achter de balie van ons hotel op de luchthaven voor te leggen, volgens mij een kansloze actie. Hoe kan een juf achter het loket van een hotel zoiets nou weten? Doodgemoedereerd antwoordt ze, “ ongeveer een kilometer terug, achter de Burger King ligt een “Good Will”, een winkel waar ze voor de armen tweede hands spullen innemen” . Nou, dat is dus snel geregeld. Wij met onze spullen naar de Good Will, waar we verwachten met bloemen, koffie en gebak onthaald te zullen worden vanwege zo’n genereus gebaar. Maar nee. Bij de achteringang neemt een sjagrijnige dame onze spullen in, alsof ze ze liever vandaag dan morgen weer kwijt is. Onze luchtbedjes weigert ze beslist, verwijzend naar het reglement op de deur waar duidelijk staat dat matrassen niet worden ingenomen. Ik probeer nog: “maar dit zijn oerdegelijk, uitstekende campingbedjes”. Mevrouw kijkt me aan met een blik waaruit valt op te maken dat ze niet de hele dag de tijd heeft voor dit soort conversatie. Onze niet aangesproken gastankjes worden ook geweigerd: explosief materiaal. Uiteindelijk zetten we die in de winkel gewoon op de toonbank. Ze weggooien in een afvalbak, met de kans dat de zaak ontploft en wij later via bewakingscamera's als de Seatlle Bombers te boek komen te staan, willen we ook niet lopen.
Dan nog de auto wegbrengen en daar rijden we (de bagage staat inmiddels in het hotel) frank en vrij met de metro de stad in en brengen een bliksembezoek aan de vishal bij de haven alwaar we terecht komen op een prachtig terras van een Boliviaanse eettent. Ik bestel een gerecht dat me helemaal niets zegt: het blijken in knalgele pindasaus gedoopte halve aardappelen te zijn. Een gepeperde maaltijd die zijns gelijke niet kent. Snakkend naar adem en met tranende ogen werk ik de boel naar binnen: heerlijk! Daarna door naar de in alle reisgidsen aangeprezen Musical Experience, vooral gewijd aan stadgenoot Jimmy Hendriks. Een werkelijk prachtig gebouw van de inmiddels van Bilbao welbekende Frank Gehry. Wederom een fantastisch crazy gebouw waarop je niet raakt uit gefotografeerd. Helaas is het gebouw om 5 uur AM dichtgegaan en moet we het dus alleen met die bijzondere buitenkant doen. De binnenkant bewaren we voor een volgende keer.


En nu lekker slapen op onze luxe hotelkamer. Eindelijk geen ijskoude nacht. Morgen naar Europa, mits de op uitbarsten staande vulkaan Katla op IJsland geen roet, geen as, in het eten gooit.