Dunya

ma 31-5-2010 10:45

gezien: dunya

En verdomd, het was weer regenachtig en winderig op de laatste zondag van mei. Andermaal tornde Dunya op tegen de elementen. 100.000 toeschouwers wist de organisatie vanmorgen te melden. Nou die hebben dan toch met een bril met dubbel zicht geteld. Op de beruchte bruggetjes kon je dit keer makkelijk met twee kinderwagen naast elkaar doorrijden zonder iemand te raken. Bij de optredens stonden telkens enkele honderden mensen te kijken, maar echt geen duizenden hoor. Bij de eetkraampjes hoefde je dit keer niet te wachten, en een aantal uitbaters stond zich danig te vervelen.

De logistiek is verbeterd, maar dat kan dus ook met het geringere aantal toeschouwers te maken hebben. Bij het grootste podium lag er kunststof bekleding op het gras zodat het daar niet in een modderballet hoefde te ontaarden. Dat overigens nergens het geval. Opvallend vond ik het wel dat bij een – overigens uitstekend – optreden van een salsaband op het WMDC podium alleen vrijwel blank publiek stond te luisteren. Op de vraag van de zanger, wie is hier latino, gingen er een stuk of 5 handen de lucht in. Ook bij het beluisteren van muziek is er waarschijnlijk al sprake van doelgroepvorming.

Ik zag ook Femke Halsema lopen. Ook die heeft haar doelgroep scherp in de peiling.

Tjeu

Dunya

30-5-2011

gezien:  Dunya

Eindelijk goed weer. Het was dan ook meer dan gezellig druk. Nu ook eens geen modderbaden maar een stevige droge harde ondergrond, zodat de cirkel waar alle eettentjes stonden een gigantische pic nic plaats werd. Bij alle podia was het druk, zij het bij het wat perifeer gelegen “Couleur Locale” wat minder. Ik hoorde werkelijk overal reggae, die muzieksoort is weer eens aan zijn zoveelste opmars bezig. Verder werd de term “wereldmuziek” overal zorgvuldig vermeden; daar wil niemand meer mee geassocieerd worden. WMDC heet inmiddels “Grounds” en had een eigen podium.

Bij het optreden van Alan Clark stonden zeker 5 duizend mensen te luisteren.

In de tent van Poetry was het warm en leeg. Door al dat gebonk er omheen was van een prettige ambiance om gedichten voor te lezen dan ook geen sprake. Ik was maar bij het optreden van één dichter aanwezig, om 19.00 uur: de Roemeense Doina Ioanid, in het Nederlands voorgelezen door Bram Kwakman zelf. Met mij waren er ongeveer 20 luisteraars. Nee, dat Poetry de geschiedenis van Dunya mede heeft getoonzet is bekend, maar haar aanwezigheid nu heeft slechts nog signaalwaarde.

Op een piepklein podiumpje stond voor een handjevol mensen een Rotterdamse big band leuk te spelen; ook jazz hoort niet bij Dunya. Maakt allemaal niet uit; dit was een geslaagde sessie van een festival dat staat of valt bij goed weer en in artistiek opzicht weinig opwindends te bieden heeft.

Tjeu