We plakken er nog een dag aan vast. Je raakt in dit park niet uitgekeken. Vandaag gaan we naar de superattractie van het park, The Old Faithfull, de Ouwe Trouwe, de geiser die elke anderhalf uur een enorme waterstraal met bijbehorende stoomwolk produceert. Anderhalf uur is de tijd die de geiser nodig heeft om de magmakamer met kokend water te vullen, op dat moment komt Faithfull tot een orgasme, door honderden mensen gadegeslagen, waaronder deze middag om 15.33 ( Faithfull is een man van de klok) wij dus. Voordat het zover is bezoeken we nog enkele andere ‘hotpots’, ‘mudpots’ en zeer speciaal deze keer: de ‘ painterpots’. De naam zegt het al. Door mico-organismen vormen zich in de waterstromen uit de verschillende geisers allerlei kleuren, van knal oranje via oker geel tot zacht groen. Sommige geisers zijn borrelende bronnen in een plas, sommige vormen conussen zodat je kratertjes krijgt. Die zijn meestal spierwit. Bij enkele warmwaterplaatsen zien we hoefafdrukken en afdrukken die van berenpoten afkomstig zouden kunnen zijn; ook dieren nemen soms graag een warm badje., ze komen er vanzelf wel achter in hoeverre een bad toxisch is of niet.
We blijven versteld staan van de drukte overal, we zitten toch al weer een week in september, maar overal zijn de parkeerplaatsen druk bezet en naar later blijkt, de campings vol. Ook rond The Old Fiathfull is het dus een drukte van belang, maar een gezelige drukte, dat wel, nergens is het te druk. The Old Faithofull is een gigantische blokhut van wel 6 verdiepingen rondom een enorme open haard. Alles doet me heel sterk denken aan die tekenfilmserie uit mijn jeugdjaren van Yogi Bear. De blokhutten zien er eender uit, de rangers dragen allemaal gleufhoeden en de beren, ach ja, de beren!! Die hebben we tijdens ons driedaags verblijf dus niet één keer gezien. Net zo min als elkies en elanden; terwijl van elk toch een hoop zitten hier. Gelukkig liet de bizon zich wel vaak zien en van de Waitipi’s zagen we er één, nota bene grazend midden op het grasveld van een van de visitor centers. Die zijn er ook verschillende. Niemand kan achteraf zeggen dat hij niet begrijpt hoe een geiser kan onststaan of hoe groot de krater wel niet is waarin zich het overgrote deel van het Yellow Stone bevindt.
De eerste camping die we rond een uur of vijf opzoeken i vol, maar een volgede, dichtbij de zuidelijke uitgang van Yellow Stone, bevat nog voldoende vrije plaatsen. We eten weer in de open lucht en koken op ons gasstelletje. Als de zon onder is zakt de temperatuur weer snel. Deze laatste regels tik ik op een picknicktafel met inmiddels zeer koude vingertjes. Dat wordt weer een vroegertje met slapen gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten