Donderdag 8 september, Yellow Stone – Bear Lake
Vanmorgen rollen we op ons gemak Yellow Stone uit, het Tetons Parc binnen. Een veel minder groot park, maar toch ook al weer met die status sinds 1900, toen een zekere president Cleveland dit gebied, net zoals Yellow Stone, als nationaal natuurpark aanwees. John Rockefeller kocht in de jaren daarna zo’n 150 vierkante kilometer op en schonk die in 1920 aan de staat. Geen wonder dat we nu over de John Rockefeller Memorial Drive door het Teton Parc rijden. De naam “Tetons” werd door een Franse kolonist aan de twee naast elkaar oprijzende pieken gegeven. En inderdaad, als je vlakbij deze twee enorme naast elkaar oprijzende bergen rijdt kan men zich bij de gedachtegang van de Fransman iets voorstellen.
We proberen nog aan te leggen bij een volgens de reisgids bijzonder meertje, maar de parkeerplaatsen rondom staan werkelijk helemaal vol, dus we rijden maar door, zo de Tetons weer uit. In Jackson slaag ik er in de door H. feillooas gevonden bibliotheek (als bibliothecaris heeft zij een fijne neus voor bibliotheken elders, dat bleek ook al in Seattle) eindelijk weer eens in mijn verhalen cyberspace in te krijgen, in Yellowstone blijft de moderne mensch volledig verstoken van de digitale geneugten, geheel passend bij het spartaanse karakter van de campings ter plekke. Daar evenmin douches of toiletten, hooguit een poepdoos boven op een gat in de grond met een huisje er om heen. Per camping is er een waterkraan met de mededeling daar beslist niet te wassen of af te wassen want beren komen ook op de lucht van zeep, afwasmiddel en tandpasta af naar het schijnt.
Toch is het bij onze tent vannacht rustig gebleven ondanks het feit dat ik deuren van de berenlocker blijkbaar niet goed had dicht gedaan. Die stonden nl vanmorgen bij het wakker worden wijd open waarbij onze etenswaren als het ware in een etalage voor de grijp lagen. Geen berenpoot heeft zich in de kast gewaagd, zelfs geen eekhoorntje keurden onze etenswaren een blik waardig. Blijkbaar zijn een halve ui, een paar tomaten, krekkertjes, strooikaas en broodjes te min. Zo verwend zijn die beesten in Yellow Stone inmiddels na al die horden toeristen!!
Via Jackson voert de interstate 98 ons via een prachtige weg vol bergen, valleien en canyons naar Idaho en tenslotte net over de grens van Utah, waar we in Garden City aan het Bear Lake neerstrijken bij een camping met douches, wel lekker na vier dagen zonder. Ondertussen passeren we op weg daar naar toe plaatsen die luisteren naar namen als Geneve, Montpellier en Paris. Erg veel fantasie hadden die kolonisten uit Europa ook niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten