Alsof de locomotief over ons heen rijdt

Zaterdag 3 september, Republic – Missoula (40 mijl er voor)]
Om 7 uur op, dat kan ook makkelijk als je er al om 10 uur in ligt. Het is stervenskoud, maar in de slaapzak die we gisteren hebben aangeschaft is het heerlijk warm; we hebben een goede koop gedaan dus. We ontbijten in het houten keukengebouwtje dat midden op het campingterrein staat. We zijn de enigen die dat doen, de overige kampeerders halen allemaal een bordje met een pannenkoek af bij dezelfde tent. We drinken koffie in Republic, dat echt oogt als een wildweststadje, en dan zonder enig toeristisch effectbejag, want toeristen lijken er in deze uithoek van de VS niet veel te komen. We wanen ons in een film met John Wayne. Alleen de holster opzij ontbreekt. Er is ook nergens een saloon te bekennen, al zien de gebouwtjes er wel allemaal zo uit met zo’n overhangend galerij voorlangs. De route voert ons over de Shermanpas, waar blijkens de kale boomstaken met jong groen daartussen enkele jaren geleden een fikse bosbrand heeft gewoed. We rijden via de grote stad Spokane over de interstate 90 richting Missoula. Onderweg bezoeken we het oudste gebouw van Idaho, een in 1854 gebouwd kerkje door met de eerste kolonisten meegetrokken pastoor Desmet uit België. Eigenhandig sneed hij met een meegebracht zakmes al ornamenten in het plafond, evenals de kaarsenhouders. Hij wist vriendschap te smeden met een aantal indianenstammen die hij tot roodhuidige katholieken wist om te turnen. Indianen die met een kruis om hun nek rondlopen, het was allemaal te zien in Idaho eind 19e eeuw.
We besluiten tegen vijven neer te strijken op een boscamping pal langs de grote weg. Een vriendelijke kampbeheerder komt ons vertellen dat we gerust een kampvuurtje mogen bouwen en wijst ons op een berg gratis houtblokken. Dat laat deze padvinder zich geen twee keer zeggen. Bij de langzaam roodgloeiend wordende hoop houtskool schrijf ik deze woorden. Om het uur dendert een hele lange goederentrein langs de camping, af en toede van vele films bekende, droevige twee tonige hoorn blazend in de nacht. Die trein rijdt zo dicht langs onze tent dat het midden in de nacht lijkt of de lokomotief dwars over ons heen rijdt.