We rijden door het berglandschap van Montana, beschenen door een flauw zonnetje. Hoewel het zondagmorgen is rijden er toch weer tal van vrachtwagens. Terwijl de ene helft van Amerika op en top godsvruchtig is houdt de andere helft zich aan God noch gebod. Ineens beginnen op het dashboard allerlei lampjes te knipperen. Ik blijk nog maar een heel klein beetje benzine te hebben. Helemaal niet op gelet! Gelukkig staat er een bordje met een pomp langs de weg. Maar de pomp ter plekke ziet er zeer versleten uit en het pompgebouw is stil en verlaten. Wat nu? Plots komt er iemand op een klein tractortje aan. Die zegt dat deze pomp gesloten is maar dat 5 mijl verderop er nog een staat. Dat blijkt gelukkig het geval. Pfff. ‘ saved by the bell!’.
Langs de route van de interstate 90 worden de bergen langzaam lager en de dalen steeds wijder, Inmiddels begint de lucht steeds meer te betrekken. In de omgeving van Butte, een verlopen mijnstad die met zijn schachten en vervallen fabrieken her en der enigszins doet denken aan Charleroi, begint het enorm te regenen. Een bui die vandaag niet meer ophoudt. Hoe verder we doorrijden naar Yellow Stone, hoe donkerder het wordt. Om een uur of drie lijkt het al of de avond gaat vallen. We komen terecht in Livingstone, een stadje waar sinds de jaren dertig de klok lijkt te hebben stilgestaan. Alleen de neonreclames langs de gevels zijn van iets recentere datum. In een koffietent met wifi wordt duidelijk dat dit regenweer de komende 2 dagen blijft voortduren. We rijden naar een nabij gelegen camping waar zich tussen H. en mij een discussie ontspint over “ het principe van kamperen”. Ik huldig het principe dat je onder alle omstandigheden je tentje op zet. H. is meer het type van ‘mooi weer kamperen’. Ik moet toegeven dat Amerikaanse campings, die niet zoals Europese een slecht weer accommodatie hebben, met dit weer niet erg aantrekkelijk zijn. Gelukkig hebben ze op een tweede camping kleine houten huisjes waar het met dit weer aanzienlijk prettiger vertoeven is. En zo zitten we hier in ons compromis-plekje op een steenworp afstand van Yellow Stone te wachten op enigszins beter weer. Of we morgen verder gaan is nog te bezien. Eerst de weersberichten maar eens afwachten.
Zoals wel eens vaker, sta ik in deze questie geheel aan Hanneke's kant. Over plezier moet je niet teveel principes hebben. Moge Calvijn zich nog 1000 keer in zijn graf omdraaien. En zo'n leuk huisje...! Compromis?????
BeantwoordenVerwijderen