Totaal aantal pageviews

zaterdag 16 juli 2016

Hoe tegelwijsheden toch het best werken

Hamburg - ? langs de Elbe, 75 km.
Na 75 km hou ik het vandaag voor gezien. De hele dag de wind tegen (ik rij noord westelijk langs de rechter oever van de Elbe weer omhoog) en om het kwartier een stevige regenbui. Een uitstekende dag om de “moraal” te testen. Die is goed, want hoewel ik af en toe diep over mijn v vormig stuur gebogen tegen de wiind op torn, regenvlagen in het gezicht, kan het me eigenlijk niet deren. Ik ben wat dat betreft met de juiste instelling vertrokken, soms zit het mee (de afgelopen dagen) soms zit het tegen. Met zo’n tegelwijsheid kun je de halve wereld rond, nietwaar?
Ik passeer twee heel oude stellen die met een slakkengangetje dezelfde route blijken te rijden. Daar kom ik achter omdat ze mij bij elke stop weer inhalen. Dat zijn de echte overlevers; ze fietsen dan wel heel langzaam maar gaan altijd door, stappen overdag nooit eens af. Dan ik, die met dit regenachtige weer elk winkeltje nderweg in duik op zoek naar koffie en broodjes.
Ik vind een camping langs de Elbe, ongeveer tegenover de plek waar ik eergisteren ook was, toen ik afsloeg naar Hamburg. Op de camping ontmoet ik twee aardige Engelse jongens die op de terugweg zijn van Bergen in Noorwegen, precies de plek waar ik naar toe wil. Ze hebben er 5 en een halve week over gedaan. Dat moet toch korter kunnen, denk ik. We bespreken uitvoerig de Brexit. De Engelsen hebben zich een loer laten draaien door de Rupert Murdoch pers die maandenlang, ja jarenlang anti Brussel geluiden heeft laten horen. Maar het sloeg pas echt aan toen de immigranten er bij werden gehaald. Van een “open country we have become  a closed country full of fear and frustration”. Een van de jongens, die vanwege de liefde inmiddels in Stockholm woont en werkt vraagt zich of hij het land nog wel binnen komt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten