Fietspaden en internet zijn ruk!

Verslag van zondag, maandag en dinsdag, 10 tot en met 12 juli; in totaal 365 km!

Inmiddels gisteren aangekomen in Hamburg. De eerste dag meegeteld inmiddels 365km weggefietst. Hoewel de Duitsers het Wirtschaftswunder hebben gepleegd lukt het ze maar niet om a) co2 schone motoren te maken, b) fatsoenlijke fietspaden in de steden aan te leggen en c) een fatsoenlijk internetnetwerk te bouwen. C) is er de reden van dat jullie nu dagenlang verstorken zijn van mijn blogs. Bovendien werkt mijn tablet ook niet mee; ik had alle dagen keurig verslagen maar op de een of andere manier zijn ze nu onvindbaar. Ik vind wel bestanden met de juiste namen maar die bevatten dan geheel andere teksten. Duivelse krachten aan zich met deze reis bemoeien, zoveel is zeker. De eerste twee dagen had ik de goden, althans de weergoden onder hen volledig op mijn hand. Ik koerste noord oost en er stond een stevige zuidwester. Nidmmer zo makkelijk gefietst, ook met 15 kilo bagage. Een Belgische dame die, eveneens fietstend maar dan wel op een zwre elektriek, dat wel, vertelde mij dat je de Jutlandroute ( dat is de route die ik aan het rijden ben, is zowaar in boekvorm te verkrijgen, wist ik helemaal niet) in de zomer altijd van zuid naar noord moet rjden, zomers staat er altijd een zuidwesten wind. Nou dat zal ik onthouden als ik ergens in Denemarkten een stevige noordwester tegen heb. Overigens leverde onze gezamenlike aankomst in een hotelletje in Hemmoor wel een vermakelijk  tafereel op toen de vrouw achter de balie maar niet begreep waarom dat wij geen doppeltzimmer maar twee afzonderlijke kamers wilde. " Wir sind nicht verheiratet" bracht ik als argument in, maar dat vond de vrouw in kwestie geen reden. We hebben toch maar gepersisteerd. Voordat je het weet lig je tegen je wil en dank met een onbekende in een doppeltzimmer.
Gisteren bleek ik op die Jutlandroute ten opzicht van Hamburg, waar per se naar toe wil, veel te noordelijk uit te komen. Dus het stuur maar zuid oostelijk gedraaid, waarmee het windvoordeel ook meteen foetsie was. Voordat ik de stenen rijstebrij rondom Hamburg heen was had ik er 115 kilometer op zitten, waarvan de helft dus eigenlijk een bochtje om.
Vandaag lanterfanterde ik door Hamburg, achtereen volgens het hypermoderne Hafen City met de zeer bijzondere nog niet af zijne Elbephilharmoniker. Een merkwaardige gebouw zag je nog nooit, een glazen doos bovenop een ouden stenen havenloods. Met daarin een concertzaal volgens het principe van in een cirkel opgebouwde wijngaarden met het concert beneden in het midden. Er was een 3dmodel beschikbaar waar je helemaal in kon, zodat je je even de dirigent voor een uitverkochte zaal waande. Overschrijding van het budget inmiddels veel tientallen miljoenen en de bouwtijd duurt al 4 jaar langer dan afgesproken. Er wordt nu voorzichtig gegokt op 2017. Verder Speicherstadt (om een of andere merkwaardige reden is dit stadsdeel aan het water aan de vuurzee van het bombardement van 1943 ontsnapt) en de Reeperbahn. Die laatste ziet er precies zo uit als je verwaht, rommelige sexclubs en biertenten. Niks veranderd in al die jaren sinds de Beatles daar hun eerste faam verwierven. Nog even nostalgisch gezocht naar Die Grosse Freitheit, de straat waar het allemaal begon, maar niet gevonden. Ik was mijn straatkaart inmiddels kwijtgeraakt in een kerk waar een prachtig orgelconcert werd gegeven, dus het zij mij vergeven. O ja, die fietspaden in Hamburg zijn ruk! Er is geen verschil met het voetpad, alles loopt en fietst door elkaar en het wegduk zit vol kuilen en oprispingen. Blij dat ik morgen weer verder mag.