Gillende bakkersvrouwen

Vrijdag 14 juli, Elbe – Ahlefeld 116 km
Vanmorgen om een uur of half acht, bij een temperatuur onder de 10 graden, met  alleen mijn racebroek aan in mijn blote bast vanuit de wasruimte in de stuifregen naar mijn tent gelopen. Hoe het vooruitzicht van een tocht naar en door Noorwegen de Viking in mij kan losmaken. De rest van de dag kan ik wat dat betreft ook mijn lol op. Buien met stuifregen lossen elkaar met grote regelmaat af. Een groot deel van de toch gaat langs dijken met daarachter mij onbekende riviertjes. Ondanks het sjagrijnige weer blaten de schapen mij overal vrolijk toe. Maakt iemand zich wel eens druk om een schaap die met zijn druipende vacht er ook niet om vraagt de hele dag maar in de regen te staan met altijd weer diezelfde grassprieten als enige maaltijd voor zijn snuit? De boer op de camping ’ s ochtends wist wel waarom dat het zulk slecht weer is dit jaar: “ Wenn die Eichen eher gruen sind wie die Esschen gibts Waessche”. En dat was dit jaar zo, aldus de boer. Zo, het is maar dat u het weet. Ik waan me in het knalgroene landschap met dreigende wolkenpartijen helemaal alleen op de wereld. Maar gelukkig zijn er in alle dorpjes gezellige bakkertjes met koffie en zoete broedjes. In een bakkerswinkel vallen de vrouw achter de toonbank en een klant elkaar gillend in de armen als ze vandaag allebei op dezelfde dag jarig blijken te zijn. Maar wisten jullie dat dan niet van elkaar, vraag ik verbaasd? Nee, daarover praat je normaal niet in een bakkerswinkel blijkbaar, terwijl me dat toch voor de hand lijkt te liggen als je gebakjes komt kopen. Maar vandaag dus wel en ik ben getuige van dit memorabele moment.
Voort gaat de tocht. Als ik vlak voor een door mijn gps gespotte camping besluit om eerst nog bij een winkelcentrum ëen halve haan pastoor te maken komt even later een dame uit een stalletje met fruit mij zo maar een mini doosje aardbeien brengen. Toch aardige leute tegenwoordig, die moffen.
Elke camping heeft zo toch weer zijn eigen eigenaardigheden Deze in Ahlefeld heeft een redelijk goed geoutilleerde was en douchruimte. Maar als mijn buurman en ik staan te douchen loopt het water met grote stromen onder de drempelloze douchedeur naar buiten. Als ik klaar ben kan ik zien dat de buurman aanzienlijk meer badschuim gebruikt dan de altijd sobere ik. Zijn waterstroom is helemaal bedekt met witte  belletjes. Samen dabberen we opgewekt door het water dat niet door het verstopte afvoerpuntje wil. Probeer dan je lange broek dan maar eens droog aan te krijgen!