Etappe 6: Bristol - Puddlebrook (vlak bij Cinderford): 69 km, gemiddelde 13,2 (veel gelopen naast de fiets), 1031 hoogtemeters gedaan.
Het gaat voor geen meter vandaag. 'smorgens krijg ik via de mail een bericht over een akkefietje met mijn uitkering van het ABP. Moet dat nu uitgerekend nu ik op vakantie ben? Hoe ik ook probeer, ik krijg geen contact met mijn huidige inkomstenleverancier. Daardoor onstaat in mijn hoofd een chagrijn dat er niet meer uit gaat. Al meteen nog in Bristol lijken alle uitgaande wegen als muren overeind te staan. Gelukkig vind bijna voor het verlaten van de stad een rijwielhersteller die mijn grootste tandwielen eindelijk gangbaar maakt. Ik zal ze hard nodig hebben vandaag. Halverwege deze tocht bevind ik me ineens aan zee, de zee vlak onder Wales (hoe die heet, geen idee), waarvan de heuvels in de verte vanaf een lange brug kan zien.
De modern ogende hangbrug die de River Wye overspant is de eerste in zijn soort, geopend door Koningin Elizabeth in 1966, maar ze zijn wel vergeten aan te geven hoe je als fietser op het fietspad van die brug komt. Dus zit er uiteindelijk niks anders op dan de voetgangerstrap te nemen die ik ergens ontdek, dat betekent alles afladen en weer opladen, iets wat ik vandaag meerdere malen zal tegenkomen (bijvoorbeeld aan het eind van een fietspad door een bos is alles aferasterd. Ik moet alles er overheen tillen om door te kunnen). En dan is er die heuvelrug die me breekt. Ik moet er af. Of ik het nou werkelijk de kracht niet heb, of mijn bagage te zwaar is of dat me ineens de psychische fut ontbreekt om door te douwen, ik weet het niet, maar het is een veeg teken dat ik, zwetend en wel, omringd door vliegen en stekende soortgenoten, deze afgang moet meemaken. Een bejaarde slaat het gade. "Ben blij dat je het nog doen kunt". Daar moet ik het mee doen. Maar mijn grootste chagrijn vandaag is het stomme feit dat de route van End to end, die ik dacht volledig geladen te hebben op mijn GPS, slechts tot Cindyford gaat. Daarna houdt die op. Vergeten te controleren bij vertrek thuis of wel de hele route op mijn GPS stond. Misschien kan ik ergens de routes nog vandaan halen en alsnog op mijn GPS zetten. Plaatsen daaruit tik ik de komende dagen dan maar in. Nee, dit wordt geen makkie.
Gelukkig heb ik nog een boekje bij me waarin delen van de route aangegeven staan. Morgen toch maar eens gewoon zo'n eerlijke, ouderwetse kaart kopen. Zelfs het feit dat Nederland zijn tweede wedstrijd wint ( ik was net op tijd in de pub waar iedereen tijdens de wedstrijd vertrok, ik bleef alleen met een vast stamgast en de waard over)kan me niet opbeuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten