etappe 9 Whitchurch - Frodham , 65 km, gemiddelde vergeten te noteren, net zoals de hoogtemeters
Ongelooflijk goed geslapen in dat heuvelachtige weiland, in een bed van hoog gras. Ik werd om 5 uur wakker om te piesen. De lucht in het oosten was rood, het was muisstil, het heuvelland zag er prachtig uit. Alleen al om deze ervaring was het een wijs besluit de tent hier zo maar in the middle of nowhere neer te planten. Een bed van stevig hoog gras slaapt heerlijk, dat weten boerenzoons die in de hooibergen slapen als sinds eeuwen, maar ik weet het nu ook.
Over de tocht van vandaag valt weinig te zeggen. Wel wat stillere wegen dan de dagen ervoor. Aan het eind, aangekomen in het vriendelijk ogende Frodham zie ik aan de hoofdweg in het centrum een mooi ouderwets hotelletje liggen. Als ik binnenkom op de krakend planken (telkens bukkend als ik door een deurpost moet) tref ik een sfeer die nog het meest doet denken aan John Cleese in Faulty Towers. Een hotelletje, zoals een hotelletje moet zijn. Met allemaal kamertjes waar net brandende haarden staan, zware fauteuils en scheef hangende lampekapjes erboven, jachttaferelen aan de wand. Prachtig. Men heeft nog een kamer vrij in een aangrenzend gebouwtje. Ik ben de keizer te rijk en neem een heerlijk bad. Dat heb ik na die nacht in het weiland wel verdiend vind ik. En was mijn was wordt ook nog gratis gedaan terwijl ik lig te soezen in het badschuim. 's Avonds maak ik een wandeling in het dorpje en neem op een druk terras nog een pint. (paint). Van het Engels dat men hier spreekt versta ik helemaal niks. 's Avonds aan de bar maak ik kennis met de eigenaar en enkele gasten die er zijn in verband met een huwelijksfeest. Een oude dockwerker van 70 jaar is sinds 3 weken gepensioneerd (hij was kleine zelfstandige, vandaar) Hij heeft altijd gewerkt als schipper op een kolenboot en gevaren op de Oostzee.Hij zegt dat hij nu de tijd heeft om te leren hoe een wasmachine werkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten