Dag 5 Navarrete - Belorado 78 km
Nick werd ook niet al te vrolijk wakker. Hij omschreef de afgelopen nacht als: "The worst night ever".
We zaten al om 07:00 op de fiets. Het was in één woord adembenemend. We fietsten over smalle weggetjes tussen de wijnvelden door, terwijl de zon opkwam en alles roze kleurde. Misschien moet ik toch maar wat vaker mijn best doen en om wat vroeger op te staan...
Na het ontbijt hebben we echter afscheid van elkaar genomen. Nick had immers nog maar een week de tijd om Santiago te halen en was van plan om de komende twee dagen rond de 100 km te gaan rijden. Ookal kennen we elkaar nu pas drie en een halve dag, het afscheid was behoorlijk pittig. Op zo'n reis bouw je binnen no-time heel intense banden op met andere pelgrims. Toen hij weg fietste, voelde ik me opnieuw erg alleen. Ik heb een lekker potje zitten janken, raakte vervolgens de weg kwijt en toen ik die weer gevonden had en van een heuvel naar beneden scheurde, raakte mijn band lek. Voor de lezers die de tel kwijt zijn geraakt: lekke band nummer 14... Gelukkig fietsten er al snel mensen langs, die me graag wilden helpen. Zo blijkt maar weer: op de Camino ben je nooit alleen... Dat bleek overigens ook nadat ik boven op een berg stopte en er zich langzaam een hele groep Pelgrims verzamelden, met wie ik allemaal uitvoerig heb zitten kletsen. Twee kerels uit Barcelona stelden voor om samen te fietsen. We hebben 's middags wat gedronken op een terras en nu slaap ik samen met ze op een kamer in een albergue en hebben we net een aantal spotgoedkope wijntjes gedronken op het dorpsplein.
Wát een goed besluit was dat van jou om door te gaan. Al was het alleen maar vanwege de prachtige verhalen waarmee je ons elke keer weer verwent. Het blijkt onderweg nog drukker te zijn dan ik je al voorspelde. Ben heel benieuwd hoe je de kathedraal van Burgos gaat vinden; ik vond hem destijds zeer indrukwekkend. Ik hoor je niet over tegenwind, die lijkt dus mee te vallen of zelfs afwezig
BeantwoordenVerwijderenDag Nina,
BeantwoordenVerwijderenLottie, zusje van Hanneke hier.
Ook ik volg met heel veel plezier je verhalen en zo te lezen heb je het onwijs naar je zin. Het leuke is nu natuurlijk dat je veel andere mensen tegenkomt, die ook allemaal hetzelfde doel hebben, Santiago halen. Wie weet hoeveel banden er nog worden aangeknoopt voor je goed en wel het doel hebt bereikt;-)
Heel knap dat je dit toch in je eentje wilde klaren. Petje af.
Het lijkt me een enorme verrijking en het zal vast veel voldoening geven dat je dit nu alleen doet en ook kunt.
Ik wens je vooral heel veel plezier, succes en nog veel interessante ontmoetingen op je weg naar het einddoel. Ik blijf je volgen.
Lieve groet van Lottie