Somberen maar eigenlijk toch ook weer niet

Het imago van de Costa del Sol behoeft, na weer een sombere dag, langzamerhand  toch enige correctie. Het kan ook hier soms dagen bewolkt zijn.

Vanmiddag stond ik in ons tuintje met weids uitzicht over de zee een beetje mistroostig te staren, voor het eerst. Zeker nu ik op het weerkaartje zag dat er in Nederland zo nu en dan een zonnetje scheen. Dát is natuurlijk niet de bedoeling!
Vanmorgen toch meer weer die blitse raceschoenen aangetrokken en mijn dagelijkse track over het plankier gemaakt; H met de stokken op ruime afstand er weer achteraan. Ik had meer tegenwind dan ooit, en de golven stortten zich wild schuimend op de staanders van de houten boulevard.

Soms stond ik zowat stil en de eveneens tegen de wind in tornende oudjes reageerden minder alert op mijn naderende geplof, ik moest regelmatig mijn snelheid matigen (een beetje overdrijving moet kunnen!) Mijn aifoon weigerde ook al dienst door het ontbreken van netwerkverbindingen zodat het loopje, ondanks de stevige wind in de rug op de terugweg, mij niet het genoegen verschafte dat ik meestal ervaar.
Het was gewoon een beetje een saaie dag, daar konden zelfs de heerlijkheden die H. wist te bemachtigen bij de plaatselijke Lidl niets aan veranderen. Maar na een middagslaapje zag ik alles weer scherp en heb ik de heerlijkste maaltijd tot nu toe gemaakt: gebakken bakkeljauw, zo'n beetje het nationale gerecht hier met veel cebolla's, paprika's en tomaten. Wat rijst erbij en smullen maar. Vanavond samen lekker zitten miepen over niks zoals alleen wij twee dat kunnen, met - natuurlijk - weer zo'n heerlijke liter Spaanse rioja erbij.