Dat het leven hier in Riviera del Sol niet louter uit slow motion bestaat wordt duidelijk uit deze harde actiefoto's. Ik zie nu dat mijn ene been altijd een andere kant uit wil dan het andere; een man met een schizofreen loopje zogezegd.
Het is heerlijk hier; in de ochtenduren doen we samen wat buig- en strekoefeningen, waarna ik aan mijn loopje begin en H. er met de stokken op uit trekt. Halverwege komen we elkaar weer tegen, waarna elk zijn gang voortzet. Aan het eind, we zijn dan een drie kwartiertjes verder, zitten we even uit te blazen op het verlate strand; vrij veel wind vandaag, waardoor het frisser aanvoelt dan de thermometer aangeeft (17 graden). In tegenstelling tot Bendidorm vorig jaar houden hier jong en oud elkaar aardig in evenwicht; vrij veel hardlopers, waarbij ik me tot de oudste deelnemers mag rekenen; hoewel er kwam net iemand op een drafje voorbij die mijn vader had kunnen zijn.
Marbella viel een beetje tegen. De badplaats is berucht vanwege zijn corrupte burgemeester met banden met de Russische maffia die in zijn plaats talrijk aanwezig is. Ik verwachtte hoogblonde, hooggehakte hoeren en duistere types uit de Krim en Dnjepropetrovsk.Af en aan rijdende limousines en in de haven dito jachten. Maar er was bijna niemand en Russisch hebben we nergens gehoord.In de haven dobberden wat bootjes die je in Rotterdam ook langs de kade ziet liggen. Maar de bosquedellos fritos op het terras smaakten meer dan voortreffelijk, dat moet gezegd.
Zo verlaten was het in Marbella, alleen H. en de fotograaf. Nirgendwo Russians.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten