Meelijkwekkende blikken richting H.

Treffender dan middels deze foto kan deze dag niet getypeerd worden: oude man rust na verrichte sportieve inspanning terecht uit in de heerlijke middagzon van Riviera del Sol.Het lijkt zowaar of ik al bruine benen heb, maar dat moet een foutieve kleurinstelling van de fotografe zijn. Begin februari ogen mijn stengels nog als bleekselderij. Wie inzoomt ziet door mijn grijze haardos mijn hoofdhuid rood glinsteren, dat is helaas wel overeenkomstig de werkelijkheid. Vanmorgen dus langs het strand gestiefeld op mijn sportschoenen waarvan ik de steunzolen in Rotterdam heb laten liggen. Als ik na deze drie weken scheefgezakt terugkom is duidelijk hoe dat komt.Hanneke heeft er eveneens stevig de pas ingezet met haar stokken. Het is goed dat we niet gezamenlijk optrekken; dat zou al te komisch overkomen. De kust is rustig op dit moment al trof ik toch nog menige pensionado op mijn route die louter over plankieren ging. De overheid van Riviera des Sol is zo vriendelijk geweest over een lengte van een kilometer of drie een prachtige houten promenade aan te leggen.Dat loopt een stuk prettiger dan de nogal rotsachtige kust met rul zand. Aan het eind doen we ons tegoed aan een bakkie pleur op een terrasje pal aan het water. Na enkele minuten nam ik ook daar bovengetoonde houding aan. H. weet me later te vertellen dat voorbijgangers haar meelijwekkend blikken toewierpen; je zult met zo'n uitgebluste figuur op stap zijn! Enfin, vanavond de eerste aflevering van Breaking Bad gezien op dvd; helemaal te gek, net zoals "House of Cards" waarin we al in de tweede serie zijn beland. Als we dan zelfs niks beleven dan is er nog altijd avontuur en intrige op het blinkende schijfje!