Weer een bewolkte dag. Het moet niet gekker worden hier. Maar de temperatuur kan ermee door, 14 graden lees ik ergens onderweg. Want ik ben weer eens op mijn ros geklommen, dezelfde weg omhoog naar Alhaurin maar dan nu via Coin terug naar het hoogste punt in de omgeving, de puerto de los percadores, of wel de visserspoort; een beetje rare naam op 320 meter hoogte met geen watertje in de buurt, maar kom, wie weet ging er ooit een weg met verse vis vanuit de zee hierlangs naar de dorpen in de omgeving. Vlak bij de top ligt een prachtig kasteeltje, waarover verder elke informatie ontbreekt.(de foto heb ik van internet geplukt, de lucht was vandaag nergens blauw)
De hellinkjes van soms 12 procent gaan me redelijk goed af, de stevig wind die me eergisteren nog omhoog blies, is er vandaag niet, dus ik moet het nu echt helemaal alleen doen. In Coin blijk ik de route dwars door de oude stad te hebben getrokken via zeer steile steegjes. Daar stap ik dan toch maar af; een stukje moet ik zelfs te voet met de fiets aan de hand de trap op; toch voortaan beter kijken hoe de wegen rondom zo'n stadje lopen, dit is gekkenwerk. Maar eenmaal het stadje uit rij ik over een prachtige weg die gelijkmatig door het landschap golft, nu eens geen nijdige klimmetjes maar heerlijk zwieren over een vrijwel lege weg.
Terug in Riviera na de douche een heerlijk tukje gedaan; 's lands wijs, 's lands eer zullen we maar zeggen; een echte siësta immers.
H. maakt een heerlijke tapa maaltijd en we kijken wat afleveringen van Cojones op 'uitzending gemist'. Opvallend hoe goed die uitzendingen hier streamend doorkomen; nimmer een hapering, dat was vorig jaar in Benitaxell wel anders! Ach ja, Benitaxell, daar schreef ik vorig jaar in een paar weken een half boek; behalve deze blog komt er deze keer niets uit mijn vingers en hoofd. Ouder en luier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten