Dag 8: jullie smeken er om; hier is er genoeg van

( Met excuus voor de vele tikfouten. Na een pnt Guinnes en een halve pint Oysterbier (heerlijk) heb ik geen fut meer ze allemaal te gaan verbeteren ) Er zijn op een vakantie van die dagen dat de reiziger zich afvraagt waarom hij in Godsnaam aan het avontuur begonnen is. Vandaag is zo'n dag. Het heeft de hele nacht geregend, niet hard, maar gestaag valt de regen, die via het bladerdak van de boom drupt, met harde plofjes op mijn tentdak.Als ik mijn tentdoek open sla is alles grijs, grijs en nog eens grijs. De heuvels zijn slechts zichtbaar vanwege de wolken die er om heen hangen. Nee, dit is geen tof begin vandaag, maar ja, wie Ierland als vakantieland uitzoek moet dit niet abnormaal vinden. Van wetshandhavers heb ik geen last gehad; een voorbij komende jggende bejaarde vraagt hoe de B&B bevalt, grapjurk! Ik wissel mijn overgebleven ponden weer om in euro's, we gaan de EU weer in. Van een grens is nergens wat te merken. Dat wordt nog wat als de brexit inderdaad door gaat. Zouden hier dan weer overal grensovergangen moeten komen met douaniers en wat niet al? Het schijnt inmiddels de belangrijkste kwestie in de eindeloos voortkabbelende besprekingen  het Britse kabinet te zijn. Wederom pak ik niet de voorgeschreven route langs landweggetjes maar de doorgaande autoroute waarop vrijwel geen autoverkeer plaats vindt. Lekker rustig dus en makkelijk te berijden. Het landschap is vandaag vooral grij en donkergroen. Op een gegeven momet doemt beneden mij een meer op, normaal gesproken een prachtig uitzicht, nu een slecht uitgevoerd waterverfschilderij in grijs en ..... donkergroen.
Onderweg zie ik bordjes die naar een waterval verwijzen. Je moet er wel 5 kilometer (de miles zijn vervangen door continentale kilometers) voor om rijden; geen haar op mijn hoofd die daarover peinst; stel je voor dat er weer een paar van die venijnige heuveltjes tussen zitten.
Sligo is volgens de gids een leuk plaatsje maar ik vind er met dit grauwe weer niks aan. Ik zit een uur in de pub om over het routeboek voor morgen te buigen. Het zit om half een in de middag als stampenvol en iedereen heeft een forse pint voor zijn neus staan; een laars vol bier  vroeg op de dag is hier ussance, zo lijkt het. Ja, dat krijg van je dit sjagrijnige weer, de vlucht in de drank!
Er is een camping, 6 kilometer verder, pal tegen de winderige kust aan, Strandhill heet de plaats. Het plaatsje, voornamelijk bestaand uit vrij nieuwe vakantiewoningen, ligt tegen een merkwaardige platte berg aan; een enorme krentebol met in plaats van krenten, schapen.