Het accent verleggen we eens naar de avondlijke uren. Niet dat er overdag minder gefietst wordt; maar veel nieuws kan ik daarover niet meedelen. Des te meer over het tweede deel van de dag, de avond. Gister kwam ik aan op een camping in Clifden (spreek uit als Cliften, anders weten ze niet waar je het over hebt). Hoewel op de kaart Clifden zo'n beetje het uiteinde Europa aan westelijke zijde betreft (niet overdrijven, ik kom zuidelijker in nog westelijker gelegen plaatsjes) is het daarom niet minder levendig. Het vierkant waaruit het stade bestaat is vrijwel geheel gevuld met restaurantjes en kroegen; de een nog knusser dan de ander. Op meerdere plaatsen wordt muziek gemaakt. In een pub waarvan ik de naam vergeten ben, tref ik een trio bestaand uit accordeon, fluit en viool. Urenlang maken drie hele snelle muziek, waarbij de fluit en de viool vrijwel dezelfde noten blazen. Op een gegeven moment legt de violist zijn instrument weg en voert een soort tapdans uit met stilstaand bovenlijf. Vroeger zag je dat soort dansen vaak op tv op nieuwjaarsnacht; ik ben er de naam van vergeten, maar fascinerend blijft het. Daarna door na de Lowrys Bar, vorig jaar verkozen tot best Pub van Ierland. Daar zit wederom een trio ontzettend gelikte muziek te maken, versterkt en al, voorafgegaan door een heuse soundcheck. Toch kies ik voor het eerste akoestische trio, spontaner, echter.
Vanavond kom ik na een snelle tocht over de hoofdweg met de wind in de rug aan in Galway (spreek uit Golway); een echt studentenstad. Een hostel heb ik gauw gevonden, dit jaar uitgeroepen tot beste hostel van Ierland (ik race inderdaad van de ene beste plek naar de andere). Zo groot, schoon en professioneel geleid hostel trof ik nog nooit; als ouwe man tussen al die jongeren voel ik me ook altijd jaren jonger. Galway blijkt 's avonds nog drukker dan overdag, in de winkelstraten kun je tot een uur of tien over de hoofden lopen, overal staan muziekgroepen te spelen. In elke kroeg staat ook muziek, zoals in deze
. Ieren weten wel hoe je sfeer moet maken; buiten mag het dan vaak matig weer zijn;binnen is het des te beter. Nu begrijp ik waarom Ieren in het buitenland vaak zo naar huis verlangen, die sfeer tref je nergens.
Hoewel de termperatuur 's avonds daalt tot een graad of 16, 17 oogt de pier als die van een Zuid Franse haven.
Heel mooi! Heel..onverwacht ook!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig stadje. De veelkleurige huisjes staan nog op mijn netvlies gegrift. En ik heriner mij ook nog dat de whiskey in dit land van de eeuwige regen een must is om het vol te houden. Nu, jij hebt nog heel veel meer om van te genieten.Het is je van harte gegund. Vergeet de naam van het hotel niet. Misschien wil ik datjolige gedoe ook nog 1 keer meemaken.
BeantwoordenVerwijderenIk was er destijds om een onderzoek uit te voeren naar de perspectieven voor de Zeeuwse oesterboeren.