Dag 16: van Tralee naar Kenmare; Spierballenvertoon op bergtop

Gisteravond kwam het er niet meer van een stukkie te tikken omdat ik bij het kampvuur zat met een glas gin tonic. Op een verlaten camping langs de zeearm, de Kenmare Bay, die Kerry van Beaera scheidt, ontmoette ik een Iers echtpaar met vrienden en kinderen die me uitnodigden bij hun kampvuur. Verder was er bijna niemand op de camping, behalve enkele bewoonde huisjes verderop. Het was zo n camping zonder wc papier, waar ik dus met een handdoekje om richting douche moest vluchten. Ach, er was verder toch niemand, dus wat maakt het allemaal uit. De dag leidde via een enorme klim door het 'hooggebergte' ,(met toppen tussen de 6 en 700 meter, maar het leek alsof ik in de Alpen zat,  alleen de sneeuw ontbrak) van Kerry. Prachtig, prachtig, zeker nu het weer op alle mogelijke manieren mee hielp; veel zon en wind in de rug.

Op de top raakte ik in gesprek met een jonge Amerikaan uit San Francisco. Daar ben ik met Jur ook ooitgeweest, dus gesprekken lagen voor het oprapen. Pas aan het eind merkte ik wat voor vreemd racefiets hij bij zich had. Een accu op de buis en een grote zwarte schijf in het achterwiel. Meneer had de klim gedaan met electrische fiets. Ik heb hem toen toch even gewezen op deze 68-jarige die het elemaal op eigen kracht gedaan had, daarbij het spierballengebaar makend. Ja, dat moest toen even.
Vlak daarna live beeldverbinding gehad met mijn lief.Gratis! dat dat ook al kan met Whats App was mij tot nu toe nog niet duidelijk. Weer een contactmogelijkheid extra erbij!