Slingerdeslangs door de Coromandel

Vandaag was ik wel zeer aktief in de vroege ochtend. Om 7 uur opgestaan gejogged zo goed en kwaad als dat ging in de kolonne van bejaarden die maandagochtendvroeg tussen 7 en 8 langs het strand trekt. Onvoorstelbaar, nog nooit zoveel mensen op zo;n vroeg uur in bij elkaar gezien. Daarna gezwommen en brood gehaald. En ten was het nog maar half negen. Daarna op naar het schiereiland voor de kust van Auckland, Coromandel. Het weer is fantastisch, het landschap van het schiereiland Coromande schitterend: een staalblauwe zee waarlangs een kiezelstrand met daarachter een slingerende kustweg die ons eerst voert naar het "golddiggers" stadje Thames (typisch: alle belangrijke plaatsen hebben Engelse namen, iets mindere plaatsen Maori-namen) en daarna naar het "Lucky Luck" plaatsje Coromandel. Dan worden we de hoogte ingeslingerd en kunnen vanaf de bergtop zowel de baai tussen Coromandel en Auckland zien en aan de andere kant de Pacific met daarin tal van vulkanische eilanden; zo moet het rijk van Tolkiens "in de ban van de ring" er ook uit hebben gezien, geen wonder dat Peter Jackson die filmcyclus van de ring in Nieuw Zeeland gefilmd heeft (Jackson zelf   woont trouwens ook in Nieuw Zeeland). We draaien de stemming muziek van Gerry Rafferty op zijn CD "Another World" en zijn helemaal gelukkig. Beneden aangekomen in Kuaotunu zitten we helemaal aan het eind van de wereld en duik ik op een verlaten wit strand de golven in. Als dit het ware Zwitserleven gevoel niet is. Vandaag kan iedereen jaloers op deze bijna 63-jarige (nog 2 dagen te gaan) zijn. Maar stom, stom, stom. Vergeten watten in mijn oren te doen! De komende dagen zal het stil zijn voor mij: beide oren verstopt. Dat is dan weer het nadeel van een oudemannenlijf.
Hanneke maakt van bijna niets (cup a soup en brood met kaas en een fles wijn) een heerlijk maal. Het kan niet stuk hier. Alleen schiet de tocht naar Chathedral's Cove, een mooie  rotsformatie voor de kust hier, erbij in. Ein Mensch kann nicht alles haben. Aan Julie, die we morgen zouden ontmoeten, geven we per mail door dat we niet op tijd in Auckland terug zullen zijn. De slingerweg naar Auckland terug via de westkust van Coromandel, gaat ons zeker weer een uur of vijf, zes kosten. En we moeten op tijd op het vliegveld zijn om Jasmijn en Lars op te halen. Hebben we het verdorie toch nog druk!