Voorbereiding op 20 graden temperatuursverschil

De laatste dag is er een van de ontdekkingen. Zo ontdekken we dat helemaal onderaan 'onze ' berg, waar we via de groteweg altijd een brede bocht maken naar het een kilometer verder gelegen Salobrena, ook nog een wit dorpje tegen de heuvel aangeplakt ligt. En daar nog beneden, pal aan de waterlijn, ligt een mooi fabriekscomplex, de suikerrietfabriek. Daaromheen nog wat verouderde suikerrietvelden; het lijkt allemaal stilgelegd. We klimmen door de straatjes van het vrijwel verlaten lijkende stadje met vierkante huisjes. Aan de zeezijde, waar de huizen een prachtig uitzicht op de blauwe baai zouden vertonen, zijn de muren helemaal dicht gepleisterd. Het uitzicht is op de fabriek met daarachter de contouren van het fort boven Salobrena. Je broodheer moet je altijd in het zicht houden!

De tweede ontdekking is de aanwezigheid van blue tooth in de autoradio. Na nu eerst drie weken naar Spaanse discoklanken van de lokale FM zenders te hebben moeten luisteren, schalt nu eindelijk weer onze voorkeursmuziek via Spotify via de speakers. Alles lijkt gericht op onze terugkeer. Zelfs het weer werkt mee. Gisteren scheen de zon nog volop; vandaag ligt Salobrena onder een Nederlands aandoende grijze deken. We kunnen ons gaan voorbereiden op he termperatuursverschil van zo'n graad of twintig! En O ja, we hebben ook de Chirimoya gevonden. Een groenige appel met het uiterlijk van een handgranaat. Als je er een hap van neemt heb je meteen een mond vol grote pitten, waar je het witte, mierzoete vruchtvlees, tussenuit moet zuigen. Mwah, ik heb hier in Spanje lekkerder vuchten geproefd.