Op jacht naar de amandelbloesem

Net zoals twee jaar geleden ‘doen’ we vandaag weer de tocht door de Alpajurras, de tocht tegen de zuidflank van de Sierra Nevada, met als hoogste punt op 1500 meter het hoogst liggende dorp in Spanje, Trevelez, dicht in de buurt van de hoogste top van de Sierra, de Mulhacen, die 3479 meter hoog is, tevens de hoogste top van Spanje. Maar als je eenmaal in Trevelez bent aangekomen is er nauwelijks zicht op die hoge top, die gaat schuil achter de heuvels rondom Tr. Dus zo spectaculair is het daar nu ook weer niet. Net zoals twee jaar geleden probeer ik ook nu weer een broodje Serrano ham. Trevelez is namelijk hofleverancier van deze lekkernij. De vorige keer, zo lees ik in het verslag van twee jaar geleden, was de ham te vet; nu was het broodje (gewoon twee halve stokbroden zonder boter) gortdroog.

We maken een wandeling naar boven tegen de steile straatjes aan, zoals we dat een uur hiervoor ook al deden in het veel meer pittoreske Pampaneira, dat ook een veel mooiere naam heeft natuurlijk. Na al dat geklauter weten we zeker, ook wat wandelen betreft zijn we geen klimgeiten, dat constateerde ik gister al mbt het fietsen.Met wandelen is het zo dat ik al na een kwartier reikhalzend uitkijk naar het eerste pannenkoekenhuisje onderweg. Met zon instelling kun je natuurlijk niet de Sierra in; behalve dan zoals wij doen, met een auto, dan is het goed te doen. Het is onderweg op een  terasje in de zon ronduit warm, ik schat zeker een graad op 25. Het weer is deze keer nog uitbundiger dan twee jaar geleden; met uitzondering van de uitstapje naar Guadix aan de andere kant van de Sierra, hebben we elke dag nog alleen maar zon gehad. Vandaag baadt ook de Sierra zelf in de schijnsel van de  gouden ploert.

Deze tocht was vooral ook bedoeld om de prachtige, in bloei staande amandelbomen te fotograferen, het liefst in de avondzon. Dat lukt ook deze keer, al vinden we niet precies dezelfde route terug als de vorige keer. Dat geeft niks, want in de dalen rond de Sierra blijkt de amandelboom overal te staan, hier vaak in slagordeformatie tegen de flanken; de amandel is hier de voornaamste bron van inkomsten, zo lijkt het.

Hierbij een paar van de plaatjes die ik vandaag schoot. Die van H. zijn zoals altijd veel mooier, maar we weten niet precies hoe we die van haar fototoestel zo snel op het net krijgen.