Hoe een lelijk ogend gebied heel anders uitpakt

 

Dinsdag 14, woensdag 15 en donderdag 16 september

Heel anders dan de rommelige omgeving van Albenga ontplooit zich achter een uitstekende rotspunt in zee een alleraardigste stad, Alassio, waar ooit de moeder van H., volgens de overlevering een schoonheid a la Marilyn Monroe, zich aan de zijde van haar gade lichtvoetig onder de palmen en pijnbomen over de boulevard bewoog, nagestaard door de Italianen die er een stijve nek aan over hielden. Welnu, die boulevard ligt er nog. Op het strand blijkt elke vierkante centimeter benut om er in slagorde strandstoelen neer te zetten. Daartussen zijn gigolo’s voortdurend in de weer het zeezand volmaakt vlak te scheren met speciaal daarvoor ontworpen rollers. Opvallen is dat er vrijwel niemand op een strandstoel ligt. Als we informeren naar de prijs, is die onveranderlijk: 35 euro voor een tweetal.  Als we langs de branding kuieren ontdekken we achter een kerkje een strook van ongeveer 10 meter breed waar vanwege de heilige grond geen handel bedreven schijnt te mogen worden. Daar leggen we, tezamen met 20 anderen, ons handdoekje dan maar neer om het werkelijk heerlijke zeewater in te duiken. In de avonduren lopen we naar een bekoorlijk vissersdorpje waar we inde avondlucht bij wijze van middaghapje een enorme croque monsieur naar binnen werken. We hebben gelijk geen honger meer.

’s Woensdags beklim ik op mijn ros  de ongelooflijk steile weggetjes in de omgeving waar telkens weer nieuwe buitenhuizen opduiken. Erg fraai is die opgestapelde heuvelbouw niet, het weer chagrijnig grijs, dus ik ga weer snel terug en voeg me bij H. langs de  rand van het zwembad. ’s Avonds tracteert H. op de lekkerste Cesar Salad ooit, met spekjes en kip en zo, gewoon met een lichtje in het donker  voor onze eigen tent. Met bier en wijn erbij kan daar geen restaurant tegen op!

Onze laatdunkende uitlating over de “spuuglelijke” stad Albenga moet echt van tafel. In de rommelige schil bevindt zich een historisch pit met nauwe straatjes en kerkjes van een grote schoonheid. Zo (her)kennen we Italië weer.  Hier wat impressies.