Dag 4: Met het schaamrood op de kaken

Met de tuk tuk maken we een lange reis (75 km) van Anuradhadapuraa naar Sigiriya) door een dicht begroeid tropisch landschap. Links en rechts olifantendrollen (volgens de tuk tuk driver Karanga steken die vooral 's nachts over) en een enkele cobra slang (eentje neemt met zijn brede kop onmiddellijk de aanvalhouding aan als we langzaam voorbij rijden).
We bezoeken een kruidentuin, waar we ontvangen worden door een professor in de kruidenkunde, waarbij Roos mij verbaast met haar kennis van alles wat er rondom ons heen te zien is, inclusief toepassing en Latijnse benaming). Ik loop een beetjE dommig achter het kundig discussierende stel aan. Vervolgens krijgen we een massage die volgens expert Roos de toets der kritiek alleszins kan doorstaan. De olie geurt naar sandelhout, kaneel en kardemom.  Roos laat zich daarna door een vrouw nog eens uitgebreid een uur onder handen nemen terwijl ik heerlijk uitrust onder het golfdak, omringd door palmen en tropsiche geluidjes..
Een eind verder op beklimmen we de Pidurangalla berg in alle stilte, we zijn de enige toeristen in dit laagseizoen. Na de tempel met een liggende Buddah beklimmen we de 160 ongelijke treden naar boven, alwaar onze eerste regenbui losbarst. Zoals het hoort schuilen we onder een rotsblok. Na een kwartier kunnen we verder om te beginnen aan een enorme klauterpartij over enorme rotsblokken. Na halsbrekende toeren staan we ineens op een plateau met een onvergetelijk uitzicht op de uit de groende massa oprijzende rots van Sirigiya. Op de achtergrond de eerste flanken van het gebergte van midden Sir Lanka. Iemand heeft bedacht om midden op de dag een vuurwerk af tte steken zodat we ons uitzicht gepaard horen gaan van geknetter en knallen.
Karanga brengt ons daarna naar een juwelierszaak waar ik al onmiddellijk bij binnenkomst al pijn in mijn portemonnee begin te voelen. Hier wil Roos een ring kopen. Uitgebreid wordt ons in een film uit de doeken gedaan hoe er in Sri mijnen worden gegraven om bij de amethist, roosquarts, maansteen en safieren te komen. Vervolgens worden we naar een hagelwitte zaal geleid, waar we verwelkomd worden door Sri Lankaanse schonen met gevouwen handen. Ik voel mijn credit card steeds harder rammelen. Roos bekijkt op haar gemak een groot deel van de collectie waarbij een man streng gebiedend bedienden heen en weer jaagt met telkens nieuwe collecties. Het schaamrood stijgt me naar de kaken wanneer Roos na een half uur ringen schouwen doodleuk meedeelt dat de ring die zij zoekt er niet bij zit. Het valt me mee dat we niet buiten worden geschopt Nee, de chef van dienst begleidt ons glimlachtend naar de uitgang, zich bewust zijnde van het feit dat een negatieve beoordeling op instagram hem  meer schade toe brengt dan voor het moment even in het stof te gaan liggen. Ik ben blij dat weer buiten staan.
In een ruk tuktukken we door naar onze homestay, begroot door een zeer vriendelijke familie die ons met plezier hun tuin laten zien. Roos kent weer alle namen.