De man staat luid roepend en met armen en handen zwaaiend voor mijn huurauto. Met zijn vingers wijst hij naar zijn ogen. " Naar mij kijken!" bedoelt ie. Maar instinctief kijk ik met het achteruit rijden toch naar achteren. " Hier kijken" brult de man. Als ik mijn hoofd weer om draai begint hij door het geopende raampje aan mijn stuur te rukken. " Eruit" gebaart hij vervolgens en rijdt zelf mijn auto helemaal tegen de achterwand van de veerboot aan. Zo vergaat het alle bestuurders op de veerpont van Lefkimi in het zuidelijke puntje van Corfu naar Igoumenitsa. Met het volgende beeld als eindresultaat.
Maar het feit dat, voorzover ik kan nagaan, ik de enige bestuurder ben die vanachter zijn stuur vandaan is gehaald knaagt toch aan mijn eergevoel. Ook die wat oudere man met die bloedmooie , veel jongere vrouw naast hem zet me aan het denken; hoe doen die mannen dat toch? Een mens peinst heel wat af tijdens zo'n reis. Ik praat erover met H.; over die man en zijn vriendin en over die schreeuwende bootsman, "Trek je niet aan" zegt H. " Jij kunt heel goed boeken schrijven". Vandaag wordt bekend, zo lees ik op de site van de PZC, dat mijn boek over Frank Koulen meedoet met de laatste 11 voor de verkiezing van het beste Zeeuwse boek 2018. Meer dan een schrale troost!
' s Avonds lopen we rond in Parga, dat helemaal voldoet aan het stereotiepe beeld van het mooie mediterrane havenplaatsje. Als we rond een uur of negen onze ouzo achterover hebben geslagen en beginnen aan onze zeebaars, resp. ' red snapper', is het leven beter dan ooit.
Hihi dat je lichtelijk eigenwijs bent (onbewust, instinctief), nou ja...; maar erger dan alle Grieken aan boord??
BeantwoordenVerwijderen