Grieks talent in alle maten en soorten

Het lijkt wel of heel Tessaloniki bestaat uit terrassen. Met een 6 kilometer lange boulevard langs de zee is dat enigszins verklaarbaar, maar ook ver van de boulevard zien we overal terrassen, groot en klein. Die moeten allemaal klanten hebben om te draaien, en dat hebben ze ook.Tessaloniki is een studentenstad, misschien verklaart dat waarom op een willekeurige donderdagmiddag vanaf een uur of vier de terrassen vol beginnen te raken. Van de crisis die Griekenland heeft geteisterd valt niets te merken, of het moet de enkele bedelaar van middelbare leeftijd zijn Veel zijn het er trouwens niet als je T. langs elke willekeurige andere grote plaats in zuid Europa zet.
Op onze lange weg terug naar huis over de boulevard passeren we eerst een prachtige kunstwerk waar juist een foto shoot plaats vindt. De fraaie dames pak ik natuurlijk even mee met mijn cameraatje.

Dan vervolgens langs verschillende straatmusici die verbluffend goed spelen. Eentje, een sopraan saxofonist, legt me aan de hand van het accoordenschema van Besa me Mucho uit hoe makkelijk soleren eigenlijk is. Ja, ja, hij wel. Hij speelt net zo 'eenvoudig' als Miles Davis legt hij uit een soleert nog wat op het bekende nummer Tutu (bekend althans bij mij). Ook een gitarist verderop speelt alsof hij Frank Zappa zelf is. Wat een talent allemaal hier in de Griekse avondlucht. H.'s knie begint te kraken, gelukkig vinden we een bushalte die ons lataste eindje naar Eve helpt overbruggen. Van de beloofde discussie over de Griekse economie komt het zo laat in de avond niet meer. H. ploft op bed neer en zegt geen pap meer.