Hoe de revolutie haar eigen kinderen opeet

Tessaloniki lijkt een plaats die zich in niets onderscheidt van elke andere west Europese grote stad. De winkels, zo stellen we na een grote avondlijke wandeling in een buitenwijk vast, zijn groot en modern, de terrassen talrijk en vol met zowel ouderen als jongeren. De prijzen zijn gelijk (hoewel, in Tessaloniki ietsjes lager dan op het zeer  toeristische Corfu). Totdat we in gesprek raken met onze hospita voor de komende twee nachten in haar appartement 5 hoog in een keurige buitenwijk dicht tegen de kust aan. Zij spuwt haar gal (na een leuk inleidend gesprek van een half uur) over de zittende regering van het linkse Syriza onder leiding van Alexis Trsipras. Degene die Griekenland dacht te kunnen bevrijden van de greep van de ' trojka', de Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en het IMF. We lopen hier nog steeds aan de leiband van de banken, zegt Eve, onze hosita, en Tsipras is er typisch zo eentje van links lullen en rechts zakken vullen. Ai, dat hadden we niet verwacht. Ik probeer terug te vallen op een boek dat ik de reis aan het lezen ben, de lotgevallen van Yanis Varoufakis, de door links geprezen en door Dijsselbloem cs. verketterde minister van Financien. Hoewel ik V. ook een blaaskaak vond ten tijde van de Grexit-crisis ben ik door het lezen van zijn boek tot heel andere gedachten gekomen. Hij probeerde oprecht Griekenland te bevrijden uit de wurggreep die de Eurpese trojka uitoefende. Geen cent meer naar de Grieken riep Rutte in verkiezingstijd, maar V. legt in zijn boek uit dat dat eigenlijk betekende: geen cent meer via Griekenland naar de Duitse en Franse banken. Want daar gingen al die honderden miljarden naar toe, niet naar de arme Grieken die alsmaar armer werden. Varoufakis wordt in mijn ogen langzamerhand de dappere David die het tegen Goliath Brussel en vooral Duitsland opneemt in het belang van het Griekse volk. Maar wat zegt Eve: als Varoufakis zich nu nog in Athene zou vertonen zou hij gelyncht worden. We kunnen zijn bloed wel drinken. Niet alleen de banken hebben dus de schuld aan alle ellende, maar vooral ook de linkse politici met V. voorop! Dat een revolutie zijn eigen kinderen op eet wordt hier maar weer eens mee bewezen Met Eve en veel andere Grieken gaat het slecht, zegt ze. De lonen blijven zakken en de prijzen stijgen. Ik betaal mijn gas en electriciteitsrekening nog maar gedeeltelijk, zoals bijna alle Grieken.  Hoe dan de door ons met eigen ogen aanschouwde de welvaart op straat valt te verklaren, ga ik haar morgen vragen. Dit hoofdstuk krijgt nog een staart.