Een stoere man met een klein hartje

. s Ochtends bij het zwembad (toch wel lekkerder dan die golven waarin je nauwelijks kunt blijven staan, zoals we gisteren merkten) zie ik een man met een t-shirt dat ik ook wel zou willen hebben: " Don't underestimate an old man!".

In het fort dat aan de haven waakt over Corfu Stad raak ik H. kwijt. Ik ben even een oude poort ingedoken om te kijken of ik daardoor en eindje de rots boven het fort op kan lopen(zie het muizengaatje op de foto boven). Een groot hek sluit de gangen rond de rots ,  de mansarden, af,  dus onverrichter zake keer ik terug. H. nergens te zien, dus loop ik over de slotgracht het complex weer uit. Ook geen H. We hebben de afspraak dat, mochten we elkaar ergens kwijt raken, we altijd terugkeren naar de plek waar we begonnen, dus terugkeer naar de ingang van het fort lijkt me het meest logisch; geen H. Uiteindelijk besluit ik na een half uur om dan maar terug te lopen naar de plek waar we de auto hebben geparkeerd; aan de rand van de stad langs een groot park. Ook daar geen H. Dan maar weer terug naar de ingang van het fort. Ik begin nu toch een een beetje ongerust te worden. H. kennende is die ook naar mij aan het zoeken. Ik heb vandaag geen telefoon bij, dus we kunnen elkaar ook niet oproepen. Uiteindelik besluit ik dan toch maar terug te keren naar de plek waar ik haar voor het laatst zag, bij de poort naar de mansarde. En ja hoor, daar zie ik H.spiedend in de rondte rondlopen. Ik kan nit anders concluderen dan dat zij zich beter aan onze afspraak heeftgehouden dan ik. Per slot van rekening ben ik degene die alsmaar van plek is veranderd. Ongerust was ze overigens helemaal niet. Ik zou waarschijnlijk een weg helemaal naar boven gevonden hebben, en ja, dan ben je een tijdje weg. Toch een beetje opgelucht stapt deze stoere man met zijn bange hartje hand in hand het stadje in. Idylliser kan ik het niet maken.
Onderschat een oude man niet, maar overschat hem evenmin!