dag ; 27 Poncin - Saint Romain de Jolionas (52 km)
We lopen vanuit het Jura massief het Rhone-dal binnen. Op de kaart ziet dat er uit als een
makkkie. Geen hellingen, alles vlak. Dat klopt ook. Maar niet aangegeven op de kaartjes is
dat we vandaag een loeiend hete föhn uit het zuiden tegen hebben. Op geen enkel vlak stuk
gaan we harder dan 13,5 km per uur. Uit de voorafgaande dagen weetik dat dit overeenkomt
met een helling van 2 procent. Die hebben we dus de hele dag onafgebroken; het einde van
een helling
hoe stijl ook, zie je liggen; het einde van de wind is er nooit. Kortom, een helling, hoe
zwaar ook is lichter dan de hele dag felle wind tegen. Het landschap is, na de prachtige
rotshellingen van de Ain, doodsaai; alleen maar maisvelden.
Gelukkig staan de sproeiers af en toe verkeerd afgesteld. Hier en daar staat een sproeier
op het wegdek gericht. Daar gaan we dan lekker een minuut of tien onder staan, totdat ewe
helemaal nat geregend zijn. Dan kunnen we er weer een half uurtje tegen aan.
Aan het eind van de dag lijkt het alsof ik helemaal gek wordt. De wind gaat steeds harder
te keer en ik krijg in de hitte steeds meer dorst. Op een terras drink ik snel twee biertjes
achter elkaar.Ik voel me steeds beroerder. De Ondertussen beloofde camping in het
boekje is nergens te vinden. Een man die we aanschieten weet dat er een 10 kilometer verder
op een camping is. Er op af, weer tegen die verschrikkelijke wind in. In het aangegeven
plaatsje weten twee jongetjes wel waar de camping ligt. Ze rijden ons voor. Dat is maar
goed ook, want nergens, volgens goed Frans gebruik, staat iets aangegeven. Ze krijgen
allebei een euro voor de moeite.
Uitgeput storten we ons op onze luchtbedjes. Het opzetten van de tentjes komt later wel.
we vinden een beschutte plek. Hoog boven onze hoofden buigen de populieren in de verzengende
wind heen en weer. We zijn veilig en wel binnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten