dag 6 Edinburgh - Dundee 140 km!, met de trein: Dundee - Arbroath, met de taxi Arbroath naar Lunan Bay
Ik dacht het dit jaar eens luxueus aan te pakken. Geen tent en slaapzak mee, maar lekker vooraf hotelletjes boeken. Zo gezegd zo gedaan. Helaas kun je op een landkaart maar globaal uitrekenen hoeveel kilometers plaatsen uit elkaar liggen. Bovendien volgt de Noordzeeroute, de Eurovelo 12, zo zijn eigenwijze route die nogal gepaard gaat met uitstapjes over de meest prachtige paden en wegen.
Resultaat is dat het aantal gereden kilometers telkens fors afwijkt van de afstanden tussen de vooraf bestelde hotels. Vandaag had ik er in Dundee al 140 km op zitten, en dat moest ik nog eens 45 km door naar Arbroath. Bovendien kwam ik er in de loop van de dag achter dat het door mij besproken hotel, gelegen aan een prachtige baai, nog eens 11 kilometer van Arbroath af lag.Ik besloot dus de trein te nemen. Helaas vielen er achter elkaar om onduidelijke redenen enkele treinen uit, waardoor ik een vertraging van 2 uur op liep (iemand zei dat het te maken had met een tekort aan machinisten, niet alleen een Nederlands probleem dus. Iemand anders zei dat het allemaal te maken had met vakbondsacties ).Hoe dan ook ik zou bijna in het donker aankomen en dan nog eens 11 kilometer naar een hotel moeten gaan zoeken. Dus een taxi besteld, althans dat deed voor mij een behulpzame passagier die ook maar 2 uur stond te niksen. Ondertussen had een behulpzame treinbeambte voor mij geregeld dat ik zonder de vereiste reservering toch met mijn fiets in de trein mee mocht. Soms zit het tegen, soms zit het mee. Dat mijn fiets in de taxi pastte was een godswonder. De taxi moest er eerst volledig voor verbouwd worden, waarna met veel wringen en duwen mijn loodzware ros er in geperst werd. Bij het hotel bleek aanvankelijk niemand meer aanwezig hoewel ik tot 3 keer verwarrend telefonisch contact had gehad. Na veel geklop op deuren en ramen belde ik nog maar eens (het duurde nogal lang voordat ik er achter kwam dat ik voor een telefoonnummer telkens 0044 moest draaien) en waarempel in een bijgebouw kwam er een vrouwspersoon te voorschijn die me eindelijk (het was inmiddels 23.00 uur) aan een kamer hielp. U komt toch uit Middelburg, vroeg de dame daar heb ik 2 jaar geleden in het stadshuis nog een trouwpartij meegemaakt. De wereld is klein al leek ie vandaag verbazend groot. Morgen vrees ik, weer een monstertocht naar Dyce. Voortaan toch maar kamperen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten