maandag 21 juni
Ik neem de Vennbahn, een beroemde, op een oude spoortrac'e aangelegde fietsweg. Prachtig tussen de bomen. Ik besluit vandaag niet verder te rijden dan Monschau want er is regen voorspeld. Op mijn gps tik ik een camping in de buurt in, waarna een bizarre tocht volgt over eerst een steil omlaag lopend paadje dat overgaat in een modderpad recht omhoog door dicht struikgewas. Fietsen is volkomen onmogelijk. Ik duw mijn loodzware fiets naar boven en kom in een weiland met onbegrijpelijk starende koeien. Een wandelaar komt me acherop en vraagt eerder verbijsterd dan belangstellend waar ik mee bezig ben. Mijn gps volgen mompel ik. Gelukkig blijkt een begaanbare weg niet ver meer. Voortaan toch niet altijd vertrouwen op mijn gps. Het mooiste is dat ik na verloop van tijd gewoon weer op de Vennbahn uit kom. Ik had gewoon rechtdoor moeten rijden! Dood aan de eigengereide gps!
In Monschau is de bewuste camping gesloten wegens corona. Ik weet het hekwerk toch te openen en wil mijn tent doodgemoedereerd ergens neerzetten. Onmiddellijk komt uit een van - naar ik dacht - lege caravans een vrouw aangesneld die me beslist weer de camping afstuurt. De tweede camping (dank, dank gps) blijkt wel open. Ik heb mijn tent nog niet neergepoot of het begint te regenen.
op een droog moment snel terug naar Monschau om een enorme schnitzel pastoor te maken. Die pakken ze me niet meer af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten