zondag 27 juni
Limes brengt me naar een hoge kam van de heuvels van de Taunus van waaruit de Romeinen een mooi overzicht hadden vn de omliggende gebieden. Overal langs de rujte zin primitive bouwwerken neergezet die nog het meest doen denken aan groot uitgevallen scheidsrechtersstoelen bij tenniswedstrijden Na tien keer heb je ze wel gezien en is het best irritant om voor de volgende weer een gravelpad op een helling naar boven te fietsen. De afdalingen gaan beter. Maar plots dringt het besef tot me door dat ik aan een riskante operatie bezig ben. Stel ik dat ik op een an de gravelpaden weer lek rij, dan ben ik mooi de sigaar. Vanwege mijn vastzittende as van het achterwiel kan ik mijn band er niet uithalen. aanschaf van een nieujwe achterband om te vervangen is dus onmogelijk. Maar ook plakken lukt niet als nergens in de wijde omtrek een emmertje of teiltje water te vinden is Het vooruitzicht uren met mijn zware fiets tegen een heuvelrug op te moeten duwen doet elke aanvechting om de Limesroute te vervolgen verdwijnen als lucht uit een leeglopende band. En zo maaar op de gewone weg doelloos rondfietsen is ook niet aantrekklijk. De aanvechting die al groeiende was de laatstde dagen leidt tot een rigoueus besluit: ik ga ermee kappen. Ik bel H., die me groot gelijk geeft. En dus rijdt deze europafietser zijn laatste kilometers van een langdurig reistrip naar het nabij gelegen Frankfurt. Daar doe ik overigens nog wel de rest van de middag over. Precies op tijd rol ik de stad binnen om de wedstrijd Nederland - Tsjechie op een groot beeldscherm te volgen tussen waterpijprokende Turks Duitsers in een shishalounge. Tijdens een hoogsbui zie ik, staande onder een parasol, terwijl verdere iedereen naar binnen vlucht, hoe Nederland een pak slaag krijgt. H. adviseert me om nu niet meer naar een camping te gaan zoeken maar lekker een hotelletje te nemen. Zo gezegd zo gedaan. Dit verslag komt vanaf een riante kamer met een heerlijk zacht bed tot stand. Straks maar eens gaan kijken op de Behnhof of er een trein voor mij en mijn fiets naar Nederland gaat.
Eindelijk verstandig lieve Tjeu.
BeantwoordenVerwijderenNet als Hans heb ik respect voor je doorzettingsvermogen. Maar het niet wel leuk blijven. Ook kamperen in de regen is geen bal aan als je alles klam en nat niet inpakken. Ik was al 10x eerder een hotelletje ingedoken. Dat zuinige gedoe moet maar eens klaar zijn, net als afzien tot de laatste snik. Je bent geen 20 meer.
Zo Jacques ….. tevreden? Ik heb gezegd. 😉😊
2x niet = moet😝
BeantwoordenVerwijderenJa zeker! Sluit me aan bij het respect. Vergeleken met deze meneer zijn Ausdauer ben ik een slap watje. En het nemen van de beslissing, dat het mooi geweest is: dat zal ook nog wat moeite gekost hebben.
BeantwoordenVerwijderenIets van: jezelf overwinnen.
Overigens: van die hele reeks letterlijk dagelijkse "incidenten" is er nauwelijks iets bij wat met hoge leeftijd of rammelende conditie te maken heeft.
Ondanks schitterend huis/tuin/boekenkast waar je de tijd maar al te genoeglijk kunt doorbrengen, vrees ik dat het over niet al te lange tijd weer zal gaan kriebelen. Einde van lange traditie? Hm, moet het nog zien.
Wijs besluit Tjeu. Zoals ik je al appte. Schrijf hier een boek over. Je hebt door de jaren heen voldoende materiaal verzameld. Elk hoofdstuk is een etappe uit je rijke fietsgebruik. Goeie reis terug.
BeantwoordenVerwijderenFietsleven
BeantwoordenVerwijderen