Ineens is daar de link tussen Tolstoj en Turijn!

Vandaag in Turijn, dit verdient een afzonderlijke behandeling, zijn we in een van de palazzo's gaan kijken naar een tentoonstelling van Tamara de Lempicka. Een naam die bij ons niet een onmiddellijk een lampje zou doen branden, maar als je enkele van haar schilderijen ziet, weet je meteen hoe laat het is. Hier is degene aan het werk die verantwoordelijk was voor al die voorkanten van Amerikaanse en Parijse modebladen uit de jaren dertig, waardoor zij dé stijlicoon werd voor zowel het Amerika van Scott Fitzgerald als het Parijs van de jaren dertig. Charleston, mode, decadente wuftheid volgens het calvinistische noorden. Tamara Lempicka was een waardig lid van de high society van Sint Petersburg waar zij fanatiek de aldaar georganiseerde bals bezocht (ineens is daar de link met het boek van Tolstoj waaraan ik tot de malheur met de leesplank bezig was). Als kind al ging zij met haar moeder naar Parijs en tot 1917, terwijl in Rusland de revolutie welig tiert, reist zij nog vrolijk tussen Parijs en wat toen Petrovgrad heette  heen en weer. Uiteindelijk blijft zij hangen in Parijs en wordt daar het middelpunt van de samenklonterende kunstenaars. Haar huis is te vinden op de pagina's van elke mode en societyblad. Haar voorkeur voor stalen meubels en gladde kasten vormen het begin van een een modernistische huisstijl. Overal waar zij is, is zij het centrum . Ook als zij later, gehuwd met een steenrijke baron naar de States vlucht en in Beverly Hills terecht komt. Zij bemint vrouwen even vanzelfsprekend als mannen en heeft lak aan elke conventie. Zij is schilderes, modekoningin en trendsetter.
Al deze wijsheden ontleen ik aan de tentoonstelling. Bijna buiten adem staan we weer buiten. Wat een fascinerend leven. Ze sterft steenrijk, maar toch vrij eenzaam in 1980,

Hier het een en ander gejat van google. Foto's maken was streng verboden. Enig binding met Turijn had Tamara L. overigens niet, behalve dan deze tentoonstelling.