Vandaag is het luieren en niets doen geblazen. De lucht is
net als het meer staalblauw, het wordt weer zeker een graad of 32. Alhoewel, niks
doen? Vanmorgen zwemmen, daarna
boodschappen doen (een grote hoeveelheid Franse kazen buitgemaakt), vanmiddag
lezen (Tolstoj voor mij, Marion Pauw voor H.) en aan het eind van der middag waag
ik toch nog een klimmetje op de fiets. Ik kijk na een uurtje stampen hoog uit
over het Lac met water dat in het tegenlicht zilver oplicht, imposante bergen
aan de overkant. Maar als ik zie hoe de weg na de beklimming overgaat in een
haarspeldenfestival aan de andere kant naar beneden bedank ik feestelijk voor
het genoegen. Ik ben na die klim al bekaf, als ik doorga moet ik die
haarspeldbochten later weer omhoog. Ik wil alleen nog maar een pijlsnelle
afdaling. Ik race derhalve terug en sta dus na een uur alweer voor een
verbaasde H. Nu al terug? Ja dus, ik begin meteen aan de pils en ga lekkere kip
met ratatouille maken. En dit bericht maken en versturen. Jezus, wat hadden we
het eigenlijk druk vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten