Wij zijn rasechte mooi weer kampeerders. We gaan telkens met een tweepersoonstentje op stap waarin je je kont niet kunt keren. Alles wat met het kampleven te maken heeft behalve slapen moet dus buiten gebeuren, koken, boeken lezen, chillen, enz. enz. Dat veronderstelt dus altijd mooi weer, wat we ook bijna altijd treffen. Zo niet vandaag. Al de hele dag, vanaf Turijn tot hier aan het Lago d'Iseo even voorbij Bergamo, hangt langs de Alpen een donkere lucht. De Alpen laten zich dus ook niet zien. Het genoemde Lago ligt eventjes binnen de Alpengrens, dus zodra we de oevers van dit schitterend gelegen meer bereiken begint het te druppen. De drup gaat over in regen en die weer in plensregen; een bui die duurt van 's middags vier tot 's avonds acht. Als het dan eindelijk droog is, kunnen we ons tentje opzetten. Ik begin meteen met het snijden van de groenten en de kip, ook al blijft de lucht dreigend. Als ik eenmaal alles op de kookpitjes aan het pruttelen heb gekregen begint het weer zachtjes te regenen. We laten ons nu niet meer kisten en eten onze hap, groenten met kip, dan maar in de regen. Ik blijk een werkelijk voortreffelijke fles wijn te hebben gekocht die we, met het regenjack aan, naar binnen slobberen. Zoals altijd is zo'n maaltijd onder barre omstandigheden de beste die je je kunt voorstellen. Gevoegd bij de slobberwijn zitten we, gehuld in regenjasjes en over de knie een plastic zak lekker te smullen. Daarna wordt het langzaam weer droog en droom ik onder mijn capuchon met mijn glaasje wijn met pal voor ons het enorme uitzicht over het meer met kasteel op een piepklein eilandje langzaam weg. Nog een dotje muziek erbij via mijn telefoon die ook op Spotify is aangesloten en ik beleef de heerlijkste momenten van deze vakantie. Zo zag het er uit:
Als het eenmaal donker is, stralen ons vanaf de overkant honderden lampjes van de bebouwing aan
de overkant tegemoet. Het kasteel op het eiland voor ons wordt beschenen door een felle lamp van een voorbij tuffende rondvaartboot die helemaal rond het eilandje vaart. Even valt de stralenbundel langs het eiland precies op ons. We heffen ons glas naar degenen die op de boot zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten