Op weg naar Kassel overnachten we in een particulier pension
ergens in de buurt van Hannover. Het
blijkt een huis waar ’s avonds wel een stuk of tien werknemers verblijven. H.
treft in de keuken een paar fors getatoeëerde kerels met blikken bier in hun
knuisten. Ze zaten volgens H. allemaal met hun vrouw of liefje thuis te bellen.
De volgende morgen om 08.00 uur zijn ze alweer allemaal vertrokken. We sliepen op
keiharde matrassen maar zijn toch allebei goed uitgerust om de tocht naar Kassel
te aanvaarden, zeker na een uitgebreid ontbijt aan een tafeltje in de
ochtendzon bij bakker Weiss in Seevetal. H. heeft zoals altijd vooraf weer een
camping gevonden en besteld. Aangekomen in een dorpje vlak boven Kassel in een
heuvelachtig gebied vlak bij rivier de Fulda treffen we een camping uit het
jaar nul met vervallen caravans vol wrakke bouwwerkjes er omheen en een zwembad
waarin een paar planken drijven. Op het water ligt een dikke laag groenige drab,
waarvoor zelfs een eend zijn bek zou optrekken. Voor H is het duidelijk: ‘we maken rechtsomkeer’.
Kassel is niet ver meer en in die stad zelf treffen we een superluxe camping
pal aan een prachtig stadspark waardoor wij morgen naar de kunsthallen van de
Dokumenta zullen fietsen. De Dokumenta is één keer in de vijf jaar het toneel
van de grootste hedendaagse kunsttentoonstelling van Europa. In een gids lezen
we dat dit jaar een Indonesische groep kunstenaars gezamenlijk als curator
optreedt en dat centraal staan de thema's: gemeenschapszin, onderlinge dialoog
en duurzaamheid. Als je iemand onmiddellijk wil wegjagen moet je dat soort woorden gebruiken denk ik dan. Maar we gaan welgemoed morgen op in de
inclusieve dialoog gericht op duurzaamheid, verdraagzaamheid, democratisch
overleg en collectieve inspiratie (gaap).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten