Alweer twee verjaardagsfeestjes verder kunnen we met
genoegen vaststellen dat Popkensburg als feestlocatie uitstekend voldoet. De
gemeenschappelijke ruimte die op het eerste gezicht het meest geschikt lijkt
voor bingomiddagen blijkt met enige lichte ingrepen met slingers en lampionnen
om te toveren in een alleszins acceptabele verjaardagsruimte uit de jaren
vijftig. Stoelen in een enorme kring, een tafel met bier en wijn erop aan de
kant. Knapperende haardvuur aan. Of zoals op de tweede avond met de kindertjes en aanhang: een lange aaneengesloten
tafel waarop uit de gaarkeuken frieten, kroketten en frikandellen worden
geserveerd. Met sla en appelmoes en ijs toe. Zeg maar eens dat dat geen verjaardag
maaltijd is.
Op deze manier kunnen we met zijn tweeën in mijn relatief kleine huisje
toch met bijna 40 man een housewarming en verjaardag vieren (H.
is vijf dagen na mij jarig; twee watermannen op een kussen, daar slaapt
gegarandeerd geen duivel tussen!).
Dat wordt in het late voorjaar op het groene grasveld naast
de boerenschuur een heuse Bertoli-middag en -avond (veel tafels met wapperende
kleden, gastheer en gastvrouw met de schort aan, dampende spaghetti in grote pannen, alom korfvuren. Aan de bezoekers zal
worden gevraagd zich te kleden als Italiaanse filmsterren en diva’s).
Kortom: Popkensburg wordt Castello Bambole!
Ach waar blijft de tijd dat Bertolucci, niet Bertoli, onze favoriete Italiaan was... niet getreurd, als Willeke alberti en Duo Penotti er bij zijn, is het altijd fiesta!
BeantwoordenVerwijderenBravo! Bravo!
M.Mastroianni
We moeten allemaal een stapje terug doen, Jacquino
BeantwoordenVerwijderen