Terwijl heel ver weg Trump zijn eigen waarheden creëeert,
Afrikanen door de hekken bij Ceuta breken, Rutte zijn laatste persconferentie
geeft en Peter R. de Vries zijn mening geeft over alles, spit ik op mijn
akkertje schop voor schop de blauwzwarte klei om. Ria mijn buurvrouw zowel in de
boerderij als wat de aangrenzende akker
betreft, komt de grond omspitten met een riek. “Dat levert niet van de
blokken aarde op die bij het opdrogen keihard worden”. Zo leer ik elke dag bij. Andere buurvrouw Marjan legt me uit dat die vogel met die lachende kwetter een specht is. En in de
middag is de lucht voortdurend gevuld met in V formaties over trekkende ganzen.
Ze komen allemaal vanaf de kust aanvliegen. Ganzen zullen niet van west naar
oost de Noodzee overtrekken schat ik zo in, dus waaraschijnlijk vliegen e maar
heen en weer om de vleugels soepel te houden. Al kan ik niet helemaal
uitsluiten dat het toch migranten uit Engeland zijn die zojuist het continent
zijn binnengevlogen. Nergens paspoortcontrole, nergens oponthoud. Ach, als we
allemaal eens wat meer vanuit vogelperspectief naar de aarde zouden kunnen
kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten