het lijkt wel lente, dus Sint Laurens kleedt zich luchtig

Een beetje genietend van het flauwe lentezonnetje slenter ik naar de bushalte van Sint Laurens. Vandaag ga ik mijn nieuwe tweedehandsje ophalen in Goes. De fiets blijft dus thuis, vandaag wordt het dus helemaal dorps, met de bus van Sint Laurens naar het station in Middelburg en dan met de boemel naar Goes.

Terwijl ik naar het busstation loop verbaas ik me over het enorme affiche voor ondergoed dat het bushok in Sint Laurens siert. Had ik hier niet verwacht. Maar “ziek’da noe hoe?” . Het vrouwspersoon met zeer weinig aan beweegt! In de toch nog frisse wind staat daar een bijna ontklede dame met openwaaiende regenjas tegen het bushokj e geleund. Een oost Europese dame die in Sint Laurens klanten probeert te werven langs de oude Rijksweg? Maar nee, ik kom terecht in een heuse fotoshoot. Een fotograaf drentelt heen en weer rond de dame in kwestie die nu toch echt staat te blauwbekken. Ik knik haar bemoedigend toe. Auto’s door de dorpstraat rijden nu zelfs nog langzamer dan de voorgeschreven 30 km. Ik pak snel mijn foon om iedereen te laten zien dat er in Sint Laurens toch echt wel wat valt te beleven zo nu en dan. Over vrouwenonderdrukking en zo hebben we het nou even niet, hè.