Nu weten we zeker waar "Nieuw Zeeland" vandaan komt

De regen van gisteren is weer verdwenen, al heeft het vannacht nog goed huisgehouden zie ik aan de natte auto voor de deur van ons motel. Precies op het juiste moment hebben we dus het goede besluit genomen de tent te verruilen voor een motelkamer. Maar na anderhalve dag Dunedin gaan we weer op pad, nu via Palmerston en Alexander terug naar Queenstown. Niet nadat we eerst een bezoek hebben gebracht aan het Otego Museum, onderdeel van de universiteit van Dunedin. Omdat het museum op de meest centrale plek van het uitgebreide universiteitscomplex ligt krijgen we een goed beeld van de drukte op het terrein, naarmate het middaguur nadert zien we steeds meer studenten het grote park voor het Museum kruisen.
Het Museum zelf is een echt volkenkundig museum en geeft een goed beeld van de cultuur van de Maori's en dat van de culturen rond Nieuw Zeeland. We hebben het dan over de vele eilandjes die de Pacific rijk is, die op hun beurt weer worden samengebracht in de gebieden Melanesië en Micronesië, grofweg de eilanden in het zuidwesten en het noordoosten van de Pacific. Als hij nog geleefd had zou Boudewijn Büch redelijk reddeloos zijn geworden bij de wetenschap dat de Pacific bij elkaar 25.000 eilanden en eilandjes telt. Het museum doet me sterk denken aan het Wereldmuseum in Rotterdam, dat ook een uitgebreide collectie uit Oceanië heeft. Eigenlijk lijken alle antropologische musea op elkaar: peniskokerverzamelingen (al heb ik die nu juist gemist hier, overigens ook in Rotterdam heb ik ze niet gezien)
Helemaal aan het eind van het bezoek van een uur of twee kom ik iets tegen dat me eindelijk uit de vraag helpt die me al de hele reis bezig houdt: hoe komt Nieuw Zeeland toch aan haar naam. Abel Tasman sprak van "Staatenland", wie bedacht dan Nieuw Zeeland; toch niet Captain Cook, die zou altijd een Engelse naam bedacht hebben. Het antwoord vind ik op deze kaart in het museum die naar aanleiding van Abel's reis door hemzelf is gemaakt. Wie op de kaart hiernaast inzoemt ziet dat Tasman spreekt van "Staatenland OF Nieuw Zeeland". Het is dus wel degelijk Tasman zelf geweest die de naam bedacht heeft en daarbij dacht aan "ons" Zeeland. Cook heeft - om het een beetje Engelser te laten lijken van Zeeland Zealand gemaakt. Sealand kon echt niet, want dat is bijna  hetzelfde als het Deense Sjealand en die verwarring moest worden voorkomen. Stel je voor dat de Noormannen alsnog richting Nieuw Sealand koers hadden gezet!

We gaan op weg terug naar Queenstown maar nemen ter hoogte van Palmerston nog even uitgebreid afscheid van de Pacific. Die zien we, althans op dit deel van de wereld waarschijnlijk nooit meer terug.
De tocht door het midden van het Zuider Eiland doet me sterk denken aan mijn eerdere reis met Jur door de VS langs de route 66. Vooral het gedeelte na Texas in Utah en Nevada. Net zo weids, net zo kaal, al groeit hier overal nog wel een grassoort. We draaien "I wish you were here" van Pink Floyd; heel goed passend bij de uitgestrektheid en verlatenheid van het gebied.

Plotseling slaat de wilde paniek  toe als H. vraagt hoe het met de benzine zit. Helemaal niet aan gedacht, het wijzertje zit in het rode gedeelte!! Schietgebedjes biddend halen we nog net een stadje waar zo waar een tankstation is.Pfff. Langs deze weg, waar één auto per kwartier langs komt moet je niet met een lege tank komen te staan.

Terug in Queenstown vinden we in de late avondzon weer eens een prachtig gelegen camping, tegen de "Remarkabels"aan; zie maar.

We nemen nog even een duik en komen later die avond een echtpaar uit Australië tegen dat werkelijk overal heeft gewoond en gereisd. Moeiteloos somt de 70-jarige ex stadsplanner alle namen van steden in Nederland op die hij ooit bezocht heeft waaronder ook Middelburg en Veere. Hij woonde in Hongkong, op Cyprus en in Sydney en heeft net zo'n voorkeur voor cijfers en statistieken als ik. We kletsen honderduit.