Wat een afwisselende exposities in het Stedelijk Museum Schiedam! Allereerst natuurlijk de nominaties voor de beeldende kunstprijs van de Volkskrant (zie: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/5566/Volkskrant-Beeldende-Kunst-Prijs/index.dhtml). Stuk voor stuk alle vijf sterke kandidaten. Ik vond het moeilijk kiezen. De minutieuze, fraai gestyleerde vrouwenbeelden Femmy Otten trokken de aandacht, evenals natuurlijk de krakende en piepende bewegingskunst van Zoro Feigl; ik vond die laatste iets te weinig verrassend om wat mij betreft te winnen, al bleef ik maar kijken naar de manier waarop dat loslopende machientje dat groene lint op at en weer achter zich weg kronkelde. De winnaar wat mij betreft was toch Esther de Graaf die met de meest eenvoudige materialen (reepjes karton en plakband) de aanzet tot een eindeloos universum liet zien; want eenmaal op dat pad ingeslagen is the sky the limit. Ook haar kwetsbare ijzerdraadconstructies met daaraan grote platen zilverpapier vond ik fascinerend. Zo fragiel, zo niets bijna, en toch zo aanwezig.
De grote expositie met tekeningen van Aji V.N. vond ik zeer fraai. Hoe hij de essentie van een om slaande golven met tegenwind weet weer te geven vond ik weergaloos,evenals zijn beelden van naakt lopende aanhangers van een een of andere Indiase godsdienst. Boomstructuren, bloemen, anemonen, alles wordt onder zijn hand drie-dimensionaal. Een geheel nieuwe benadering van het idee van trompe-l'oeil.
Het Stedelijk in Schiedam heeft een grote collectie van de CoBrA beweging. Die wordt weer eens in volle glorie getoond. Appel, Corneille, Lucebert, Anton Rooskens, Theo Wolvecamp, ze hangen er allemaal. Onlangs is aan Schiedam het drie dimensionale werk "Moeder en Kind" van Karel Appel geschonken, een mooie aanleiding om alles weer van stal te halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten