Someone left a cake out in the rain

 maandag 30 en dinsdag 31 augustus

H. besluit vandaag uit te rusten van het nietsdoen, maar dat betekent dan altijd nog wel: een wasje doen, een boodschapje doen, een nieuw boek gaan lezen en eindeloos op de I Phone turen. Ze doet maar, ik ga de omgeving verkennen en koers aan op Annecy, waarbij ik ontdek dat de weg loopt over een voormalige treinspoor. Dat betekent zeer flauw stijgen en dalen en een wijds uitzicht door een prachtig landschap. De omgeving van het meer van Annecy is werkelijk wonderschoon met zijn grillige grijze granieten rotsformaties en muren hoog uittorend boven de groene hellingen eronder. Het meer eronder is onveranderlijk staalblauw, blauwer dan ik het ooit elders gezien heb (met uitzondering dan van dat gifgroenblauwe meer in de Rockies in Canada). Ik koers onderweg aan op een Giant fietsdealer, die ik tot mijn stomme verbazing rond het meer heb kunnen traceren. Daar worden mijn inmiddels tot op het staal versleten remschoentjes achter vervangen door nieuwe. Ik hoef niet eens te wachten, word meteen bij binnenkomst  geholpen. Kom daar bij een Hollandse fietsenmaker maar eens om, daar moet je weken vooraf boeken. In Annecy spot ik alvast de plekjes die ik morgen met H. ga bezoeken. In de avonduren zitten we knus bij lamplicht onze boeken te lezen, H. is begonnen aan Ramsey Nasr's De Fundamenten. Ik ploeter verder voorbij pagina 400 in het  1200 pagina's tellende deel 3 van Hillary Mantel"s opus over Thomas Cromwell, de wrede heerser onder Hendrik de Achtste, die uiteindelijk zelf ook op het schavot belandde. alwaar hij eerder honderden anderen een kopje kleiner liet maken.

Op dinsdag rijden we samen andermaal het schitterende fietspad naar Annecy, ook wel het Venetië van Frankrijk genoemd, een beetje overdreven is dat wel met 3 kanalen door de stad, maar die kanaaltjes op zich zijn prachtig.

We verblijven uren in het prachtige stadspark aan de rand van het blauwe meer en lullen honderduit over onze kindertjes, hun kindertjes, de kat van Roosmarijn die weggelopen was maar later toch weer gevonden werd onder de radiator, over wederzijdse vrienden etc. etc. kortom een heerlijk paar roddeluurtjes onder de norme grote groene bomen in McCarthurs Park, 'someone left a cake out in the rain'.