Hoewel het weer loeiend heet wordt gaat de etappe van vandaag, van Amsterdam naar Buren in de Betuwe, vlekkeloos. Ik hou het temp rustig (wel voortdurend peut aan) en de geografie helpt een handje. Vanaf Amsterdam rij ik, met een kleine onderbreking vlak voor Hilversum, tot Wijk bij Duurstede helemaal in de schaduw. Dit wordt de mooiste rit van allemaal, een absolute aanrader voor iedereen die eens een stevige fietsrit van 85 kilometer wil maken. Nergens kom je lelijke bebouwing tegen, van de stad Utrecht merk je helemaal niks. Alles gaat door prachtige bossen, lommerrijke lanen en vele landgoederen. Als sluitstuk het merkwaardige suiktergoekasteel van het landgoed Sandenburg. Ik ben nog nooit in Wijk bij Duurstede geweest, een alleraardigst plaatsje aan de een kruispunt van de Nederrijn en het Amsterdam Rijnkanaal. Je moet er een keer met een veer over en onmiddellijk daarna nog eens met een brug.
Na een heerlijke omvangrijke boerenpannenkoek in Buren maak ik nog een avondwandeling door dit zonderlerlnge plaatsje. In de middle of nowhere bouwden een aantal lieden een ommuurd stadje met fraaie patricierswoningen. In 1551 trouwde hier Willem ban Oranje met Anna van Buren. Onze koning gebruikte de schuilnaam Van Buren toen hij stiekem meereed in de Elfstedentocht, niet voor niets tooit Buren zich trots bij de entrëe va he5 stadje als 'Orannestad'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten