Terwijl ik een ongelooflijk smerig flesje Real Tesoro achterover sla, een soort Spaanse Jägermeister, kijk ik met verbazing onze hotelkamer in Cádiz (nadruk op de Ca) rond; een meer dan keurige, in smetteloos wit uitgevoerde bruidssuite. Vanmiddag zijn we elke met drie ferme kussen welkom geheten door onze zeer charmante hoteleigenaresse. We proberen met haar te converseren met de vertaalapp op de telefoon. Na enig gehannes blijkt dat perfect te werken. We leren van haar dat het Carnaval in Cadiz morgen losbarst maar dat we vandaag al wel wat verklede mensen op straat kunnen zien.
Voor deze ontmoeting hadden we 340 kilometer onder de wielen doorgereden om vanuit Costa Torrox helemaal naar de Atlantische kust te rijden, alwaar op een merkwaardige landengte Cadiz de Atlantische Oceaan in steekt; een van de oudste steden van Spanje, destijds een plek van waaruit de ingang tot de Middellandse Zee goed kon worden gecontroleerd. We treffen Cadiz dus één dag voor het losbreken van het Caranaval aan. De straten zijn mooi versierd met lichtbogen in de vorm van maskers en guirlandes. Van het Carnaval zelf is nog niets te merken, behalve dan een hoop verklede kinderen voor de plaatselijke schouwburg. Wel test bij ons om de hoek een hard metalband tegen de pijnlijke gehoorgrens aan de geluidsinstallatie. Later op de avond zullen zij een concert ten beste geven dat tot in onze hotekamer doorklinkt. Voor die tijd hebben we de stad verkend; veel kaarsrecht op elkaar staande, smalle straten, het New Yorkse stratenpatroon in een zeventiende eeuwse Spaanse versie. We brengen een bezoek aan de kolossale kathedraal die van binnen een kopie van die van Malaga blijkt; originaliteit kan de bouwers van Spaanse kathedralen niet verweten worden; overal dezelfde massieve pilaren in een Renaissancistische opzet. We beklimmen een toren in het centrum en aanschouwen de niet spectaculair ogende witte stad vanaf een hoogte van 43 meter. Na een bezoek aan een tappas restaurant en nog een vleugje heavy metal bij ons om de hoek vallen we om 23.00 redelijk moe op ons bruidsbed in slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten