Stormde het maandag nog; gisteren was alle leed geleden, de
hemel strak blauw en de temperatuur vroeg-zomers. In een lauw windje heb ik
mijn eerste kilometers onder mijn helgele schoenen verslonden. Vandaag
woensdag, van hetzelfde laken een pak; weer een uurtje lopen draven tussen de
flats en palmen waar alles onbewoond lijkt. Niet lijkt maar blijkt. Vanavond
bij thuiskomst brandde er in ons enorme appartementencomplex licht in drie van de gauw geteld
108 woningen er drie. Met die van ons erbij dus 4 appartementen bewoond, nog
geen 4 procent. Dat geldt hoogst waarschijnlijk voor de gehele stad, die over een afstand
van 22 kilometer op de strip is neergekwakt. Alles is leeg en verlaten. Als we van hieruit op de gebouwen
rond de marine haven neerkijken is vrijwel alles donker; alleen de
straatverlichting is aan.
La Manga del Mare Menor is bij uitstek een vakantieplaats.De
meeste woningen, zo weet onze eigenaar van het appartement te melden, zijn
gekocht door Noren. Op andere stukken zitten weer veel Engelsen en Duitsers. Maar die zitten er dus niet
in de aangenaamste periode van het jaar; deze; waarin het overdag een graad of
achttien is.
We zijn even naar Cartagena (Carthago Nova!) geweest; een
merkwaardige havenplaats die ogenschijnlijk helemaal omringd wordt door bergen
met kastelen er op. Als je op de heuvel staat die midden in de stad ligt, zie je ineens een klein stukje zee. Daarom is deze plaats ooit uitverkoren om de
marine basis van Spanje te worden; veilig verstopt achter de bergen. We hebben niet
veel zin om laat op de dag de hele stad nog te gaan verkennen, zeker niet nu we
eerst een drie kwartier voor niks langs een muur hebben gelopen die de
afscheiding bleek tussen de stad en de op zee uitkomende, drooggevallen
Algameca rivier; nergens een poort te zien; dus onverrichter zake weer helemaal
terug. Hier gaan we de komende dagen nader op onderzoek uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten